Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«…ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε…» (Ματθ. 14,19).
Μὲ τὰ φτερὰ τοῦ λόγου τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου μεταφερόμαστε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, σὲ μία ἀπέραντη ἐρημικὴ περιοχή, δίπλα στὸν Ἰορδάνη ποταμό, ὅπου σὰν ἀόρατοι θεατὲς παρακολουθοῦμε τὸ παράδοξο θαῦμα τῆς διατροφῆς χιλιάδων λαοῦ, πού ἄκουσαν προηγουμένως τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ἀτενίζομε μὲ δέος τὸν Κύριό μας σὲ μία στιγμὴ νὰ σηκώνει τὰ μάτια Του, τὰ μάτια ἐκεῖνα πού ἀγκαλίαζαν στοργικὰ ὅλο τὸ πλῆθος τῶν πρόθυμων ἀκροατῶν Του, νὰ τὰ προσηλώνει στὸν οὐρανό, ἐνῶ τὰ ἄχραντα χείλη Του κινοῦνται καὶ ψελλίζουν λόγια προσευχῆς καὶ εὐχαριστίας πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἐνῶ τὸ θέαμα αὐτὸ τοῦ γλυκυτάτου Διδασκάλου μας προσευχομένου εὐφραίνει τὴ ψυχὴ μας κάποιους ἄλλους φαίνεται νὰ τοὺς ὁδηγεῖ σὲ σκέψεις ἀπρεπεῖς καὶ ἀνευλαβεῖς.
Ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ πού τρόπον τινὰ οἱ δυστυχεῖς παρασύρονται σὲ κρίσεις ἄστοχες ἀτενίζοντας τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ μέσα στὴν ἔρημο νὰ εὐχαριστεῖ τὸν Θεό; Εἶναι οἱ αἰώνιοι προκατειλημμένοι κατὰ τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι παρακινοῦνται ἀπὸ πνεῦμα πονηρὸ νὰ μὴ Τὸν τιμοῦν ὡς τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, ὁμοούσιο καὶ ὁμόθρονό τοῦ Πατρός. Διότι πῶς σκέπτονται; Λέγουν μέσα τους: ἀφοῦ προσεύχεται πρὸς τὸν Θεὸ καὶ Τὸν εὐχαριστεῖ, πῶς εἶναι Θεός, ὁμοούσιος μὲ τὸν Πατέρα. Πῶς εἶναι ἴσος πρὸς τὸν Πατέρα; Καὶ καταλήγουν οἱ ἀσεβεῖς καὶ ἐπιπόλαιοι νόες στὸ ἐσφαλμένο συμπέρασμα: Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀφοῦ δέεται πρὸς τὸν Πατέρα δὲν εἶναι ἴσος πρὸς τὸν Πατέρα, ἀλλὰ κατώτερος τοῦ Πατρός.
Παίρνοντας κακῶς, κάκιστα, ἀφορμὴ ἀπὸ τέτοια γεγονότα, πού μᾶς ἐξιστοροῦν οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστές, ὅπως τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου μας, ὅπου πρὶν νὰ εὐλογήσει τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τὰ δύο ψάρια, εὐχαρίστησε, «εὐλόγησε» τὸν ἐν οὐρανοῖς Πατέρα Του, οἱ διάφοροι αἱρετικοὶ καὶ δὴ οἱ χιλιαστὲς βλασφήμησαν τὴν Θεότητά Του καὶ τὸν κατέβασαν στὸ ἐπίπεδο τοῦ κτίσματος.
Ἀλλὰ γιὰ τὸ τραγικὸ αὐτὸ καὶ μοιραῖο ὀλίσθημα τῶν χιλιαστῶν, νὰ ἀρνηθοῦν δηλαδὴ τὴ Θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δὲν φταῖνε τὰ Εὐαγγέλια. Φταίει ἡ προχειρότητά τους καὶ ἡ ἐπιπολαιότητά τους καὶ προπάντων ἡ περιφρόνησή τους στὴν ἑρμηνεία τὴν αὐθεντικὴ ἐν Πνεύματι Ἁγίω τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἂν εἶχαν τὴν ὑπομονὴ καὶ τὸ ταπεινὸ φρόνημα νὰ ζητήσουν τὴ γνώμη τῶν Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, πρὶν καταλήξουν στὰ ἀσεβῆ τους συμπεράσματα, δὲν θὰ σήκωναν τὴν πτέρνα κατὰ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Ποιὰ εἶναι, λοιπόν, ἡ πρέπουσα, ἡ ὀρθὴ ἑρμηνεία αὐτῶν τῶν γεγονότων ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ Κυρίου μας, ὅπου φαίνεται νὰ συμπεριφέρεται ὁ Κύριός μας ὡς κατώτερος τοῦ Πατρός; Εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὁ Ἰησοῦς χρησιμοποιεῖ στὸν λόγο Του ἐκφράσεις «ταπεινὲς» διότι ἀκόμη κρύπτει τὴ Θεότητά Του γιὰ λόγους παιδαγωγικούς. Βλέπετε μερικὲς φορὲς κρίνει ὁ Θεάνθρωπος σκόπιμο κάποια θαυμαστὰ ἔργα Του νὰ μείνουν ἄγνωστα ἀπὸ τοὺς πολλούς, διότι δὲν ἦταν ἀδύνατο νὰ διεγείρουν τὸ λαὸ σὲ ἐκδηλώσεις ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ τῆς Μεσσιανικῆς του ἰδιότητος, ἐκδηλώσεις ἄκαιρες καὶ ἐπικίνδυνες. Ὅπως γιὰ παράδειγμα κάποιες θαυματουργικές του πράξεις ἐπιθυμοῦσε διακαῶς νὰ μείνουν κρυφές. Ἢ ὅπως συνέβη μὲ τὴν ἁγία Μεταμόρφωσή Του στὴν κορυφὴ τοῦ Θαβωρίου ὄρους. Σύμφωνα μὲ τὸν ἱερὸ Εὐαγγελιστὴ καθὼς κατηφόριζαν ἀπὸ τὸ βουνὸ ἀπαίτησε ἀπὸ τοὺς μαθητὲς Του «ἵνα μηδενὶ διηγήσωνται ἃ εἶδον, εἰ μὴ ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῆ». (Μάρκ. 9,9). Ἦταν πιθανὸν τέτοιες διηγήσεις ἢ τέτοιες μοναδικές Του θαυμαστὲς πράξεις, ὅπως πάλι τὸ θαῦμα τῆς διατροφῆς τῶν χιλιάδων τοῦ λαοῦ στὴν ἔρημο, νὰ ξεσήκωνε τὸν λαὸ σὲ κινήματα ἐπαναστατικὰ κατὰ τῆς ἀρχῆς, καθὼς θὰ νόμιζαν ὅτι ἔφθασε ὁ καιρὸς νὰ πραγματοποιηθοῦν τὰ Μεσσιανικὰ των ὄνειρα καὶ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὴ δουλεία τῶν Ρωμαίων. Δὲν ἤθελαν πολὺ οἱ ὄχλοι, οἱ μὴ εἰδότες τὰς Γραφάς, νὰ ξεσηκωθοῦν καὶ νὰ τὸν κάμουν ἀκόμη καὶ βασιλιά! (Ἰωάν. 6,15)
Προκειμένου, λοιπόν, ὁ Κύριος νὰ ἀποφύγει ἄκαιρους καὶ ἐπικίνδυνους ἐνθουσιασμοὺς τοῦ λαοῦ, μὲ τὴν ἄπειρη Σοφία Του ἔκρυπτε κάτω ἀπὸ τὸ ἔνδυμα λόγων ταπεινῶν τὴ Θεότητά Του. Ἔπειτα εἴδαμε στὰ Εὐαγγέλιά μας ἀκόμη καὶ ἀντίθετες, ἀρνητικὲς ἐκδηλώσεις φανατισμοῦ ἐκ μέρους μερίδας τοῦ λαοῦ εἰς βάρος Του, ὅταν τοὺς φανέρωνε ἡ Θεία Σοφία ὁλόκληρη τὴν ἀλήθεια περὶ τοῦ Προσώπου Του. Γιὰ παράδειγμα, ὅταν κάποτε ὁ Κύριος τούς εἶπε, ὅτι ἐγὼ ὑπάρχω πρὶν ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ, πού ἔζησε ἑκατοντάδες χρόνια πρὸ Χριστοῦ, τόσο ὀργίσθηκαν ὅσοι τὸ ἄκουσαν, ἐπειδὴ τὸ θεώρησαν ὕβρη καὶ παραλογισμό, ὥστε ἔπιασαν πέτρες νὰ τὸν κτυπήσουν…! (Ἰωάν. 8,59). Καὶ ὅμως τὴν ἀλήθεια δὲν τοὺς εἶπε; Ἐκεῖνος ὡς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὑπῆρχε πρὸ πάντων τῶν αἰώνων, καὶ ὄχι μόνο πρὶν ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ.
Γιὰ νὰ τοὺς τονίσει, λοιπόν, ὅτι δὲν εἶναι ἀντίθεος, ὅπως τὸν κατηγοροῦσαν ἀδίκως οἱ φαρισαῖοι κυρίως, ἀλλὰ τιμᾶ τὸν Πατέρα, προσεύχεται καὶ δοξολογεῖ ὡς ἄνθρωπος τὸν ἐν οὐρανοῖς Θεὸν καὶ Πατέρα Του καὶ κάποτε πάλι, ἔστω καὶ ἂν σκανδαλίζονταν μερικοί, λέγει ὁλόκληρη τὴν ἀλήθεια περὶ τοῦ Θεανδρικοῦ Του Προσώπου.
Εἶναι κρίμα, λοιπόν, ταπεινὲς ἐκφράσεις ἢ κινήσεις τοῦ Κυρίου μας νὰ ὁδηγοῦν μερικοὺς στὸ συμπέρασμα, ὅτι δὲν εἶναι ὁμοούσιος μὲ τὸν Πατέρα, ἀλλὰ - ἄπαγε τῆς βλασφημίας- κατώτερος τοῦ Πατρός. Ὅπως στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, ὅπου λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καὶ τῶν δύο ἰχθύων εὐλογεῖ καὶ δοξάζει καὶ εὐχαριστεῖ τὸν Πατέρα Του. Ἂς τελειώσουμε τὸ σημερινό μας κήρυγμα μὲ τὴν σχετικὴ παρατήρηση τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Διατὶ ἀνέβλεψεν εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εὐλόγησεν; Ἔδει πιστευθῆναι αὐτόν, ὅτι ἀπὸ Πατρὸς ἐστιν καὶ ὅτι ἴσος ἐστι». Ἀμὴν
+ Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
