Οι δημοσιογράφοι της CIA


Ανάγνωση σε 4.5 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Η εξομολόγηση ενός γερμανού δημοσιογράφου: «Οι πόλεμοι δεν γεννιούνται ποτέ από μόνοι τους.»
γράφει ο Χρήστος Ιβάνοβιτς
«Υπήρξα δημοσιογράφος επί 25 χρόνια. Είχα σπουδάσει για να γράφω ψέματα, να προδίδω τις αρχές μου και να μην λέω την αλήθεια στον κόσμο. Βλέποντας όμως τον τελευταίο καιρό πως Αμερικανοί και Γερμανοί προσπαθούν να φέρουν τον πόλεμο στον κόσμο της Ευρώπης, τον πόλεμο με τη Ρωσία, να τον οδηγήσουν σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή… Αποφάσισα να σηκωθώ όρθιος και να πω ότι δεν είναι σωστό εκείνο που έχω κάνει στο παρελθόν: Να χειραγωγήσω τους ανθρώπους να κάνω προπαγάνδα εναντίον της Ρωσίας. Και δεν είναι σωστό αυτό που έχουν κάνει συνάδελφοί μου στο παρελθόν, επειδή δωροδοκήθηκαν για να προδώσουν τον λαό, όχι μόνο στην Γερμανία, αλλά σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη.

Έγραψα αυτό το βιβλίο 'Bought Journalists' (Εξαγορασμένοι δημοσιογράφοι), επειδή φοβάμαι για ένα νέο πόλεμο στην Ευρώπη και δεν μ΄ αρέσει να ζήσουμε αυτή την κατάσταση και πάλι. Επειδή ο πόλεμος δεν έρχεται μόνος του. Υπάρχουν άνθρωποι που σπρώχνουν στον πόλεμο».

Πρόκειται για δήλωση “on camera” του γερμανoύ δημοσιογράφου Udo Ulfkotte, αρχισυντάκτη της μεγάλης κυκλοφορίας γερμανικής εφημερίδας, «FrankfurterAllgemeine». Ο ίδιος, αποκάλυψεότι είχε εξαναγκασθεί να δημοσιεύσει με την υπογραφή του, εκθέσεις που του είχαν παραδοθεί από μυστικές υπηρεσίες, διακινδυνεύοντας αν αποκαλυφθεί αυτό, να απολυθεί.

Στην εξομολόγησή του ο δημοσιογράφος Udo Ulfkotte στην τηλεόραση «Ρωσία Σήμερα» λέει πως οι πληροφορίες από τα «Μ.Μ.Ε του συρμού» χειραγωγούνται για πολιτικούς σκοπούς και προπαγάνδας «μέσα από παρέμβαση στη νοημοσύνη των δημοσιογράφων, στην περίπτωσή του από την CIA.

Η αποκάλυψη ότι διετέλεσε «πληρωμένος κονδυλοφόρος», έγινε από τον γερμανό δημοσιογράφο στην εκπομπή του ρωσικού τηλεοπτικού δικτύου RT«Russia Insider».

«Είχα καταντήσει να δημοσιεύω άρθρα με την υπογραφή μου, τα οποία είχαν γράψει πράκτορες της CIA και άλλων μυστικών υπηρεσιών, ακόμη και γερμανικών».

Η συνέντευξη με τις αποκαλύψεις του Ulfkotte προβλήθηκαν από την ρωσική τηλεόραση σε εκπομπή του Οκτωβρίου.

«Μια ημέρα, η BND (η γερμανική Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών) ήρθε στο γραφείο μου στην εφημερίδα “Frankfurter Allgemeine”. Και να θυμάστε ότι η γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών, ή BND έχει δημιουργηθεί απευθείας από τη CIA. Παρά το γεγονός ότι ουδεμία είχα ιδιαίτερη πληροφορία ή ειδήσεις για τον Καντάφι, ήθελαν να γράψω ένα άρθρο για τον συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι και τη Λιβύη… Μου έδωσαν όλες τις μυστικές πληροφορίες και το μόνο που μου ζήτησαν ήταν να υπογράψω το άρθρο». Την άλλη ημέρα δημοσιεύθηκε στην Frankfurter Allgemeine, αλλά ήταν εξ ολοκλήρου το έργο της BND, είπε ο Ulfkotte στην RT.

Το άρθρο αναφερόταν στα σχέδια του Καντάφι να κατασκευάσει μυστικά εργοστάσιο παραγωγής δηλητηριωδών αερίων στην Rabtha. «Η είδηση την επομένη είχε κάνει το γύρο του κόσμου. Μπορείτε να το θεωρήσετε αυτό δημοσιογραφία;».

Εξαγορασμένοι δημοσιογράφοι
Ο γερμανός δημοσιογράφος είπε ακόμη πως στο βιβλίο του«Εξαγορασμένοι δημοσιογράφοι», περιγράφει όλες αυτές τις περιπτώσεις του παρελθόντος, για τις οποίες σήμερα νοιώθει ντροπή.

«Ο λόγος που έγραψα αυτό το βιβλίο είναι ότι διακατέχομαι από ένα μεγάλο φόβο μην ξεσπάσει πάλι πόλεμος στην Ευρώπη. Δεν θέλω να ζήσουμε και πάλι σε αυτή την κατάσταση. Οι πόλεμοι δεν γεννιούνται ποτέ από μόνοι τους. Υπάρχουν πάντα από πίσω ένας αριθμός ανθρώπων που δίνουν την ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση. Και δεν είναι αυτοί μόνον οι πολιτικοί, αλλά και δημοσιογράφοι».

«Γνωρίζω ότι δεν είναι σωστά πράγματα όλα εκείνα που έκανα στο παρελθόν. Να ποδηγετώ τον κόσμο, κάνοντας προπαγάνδα μυστικών υπηρεσιών. Ούτε είναι σωστό εκείνο που κάνουν συνάδελφοί μου που δωροδοκήθηκαν για να προδώσουν το κοινό, όχι μόνο στην Γερμανία αλλά σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη.

«Κι όμως αυτό έκανα κι εγώ. Παρ΄ όλο που ήμουν δημοσιογράφος 25 χρόνια, λες και είχα σπουδάσει για να γράφω ψέματα, να προδίδω τις αρχές μου και να μην λέω την αλήθεια στους αναγνώστες», είπε ο Ulfkotte.

«Έχω δωροδοκηθεί από τους Αμερικανούς για να μην γράψω την αλήθεια... Προσκλήθηκα από το γερμανικό Σχέδιο Μάρσαλ να ταξιδέψω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μου πλήρωσαν όλα τα έξοδα προκειμένου να με φέρουν σε επαφή με εκείνους τους αμερικανούς που έπρεπε να συναντήσω…».

Eίπε ακόμη: «Με έκαναν επίτιμο δημότη της Πολιτείας της Οκλαχόμα μόνο κα μόνο επειδή τα άρθρα μου ήταν φιλο-αμερικανικά. Με υποστήριζε η CIA. Τους βοήθησα σε αρκετές περιπτώσεις και τώρα νοιώθω ντροπή γι’ αυτό.

Όπως υποστηρίζει ο Ουλφκότε, την πρακτική αυτή ακολουθούν πολλοί δημοσιογράφοι:

«Πάρα πολλοί από τους δημοσιογράφους σε διάφορες χώρεςισχυρίζονται ότι είναι δημοσιογράφοι, ενώ έπρεπε να είναι. Αλλά οι περισσότεροι απ αυτούς –όπως κι εγώ στο παρελθόν- βρίσκονται κάτω από «επίσημη κάλυψη». Δηλαδή εργάζονται ως πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και τις βοηθούν να περάσουν πράγματα στον κόσμο. Ωστόσο, οι υπηρεσίες ουδέποτε θα παραδεχθούν ότι τους γνωρίζουν».

Οι δημοσιογράφοι αυτής της κατηγορίας συνήθως ανήκουν σε μεγάλους οργανισμούς Μ.Μ.Ε. Οι σχέσεις τους με τις μυστικές υπηρεσίες, ξεκινούν –στην αρχή- ως φιλικές. «Οι υπηρεσίες επεξεργάζονται την προσωπικότητά σου, σε κάνουν να πιστέψεις ότι είσαι πολύ σημαντικός. Και κάποια ημέρα σου ζητούν: «θα μας κάνεις μια χάρη;» υποστηρίζει ο Ουκφκότε.

«Έγραφα ότι στο παρελθόν έχουμε προδώσει τους αναγνώστες μας με τις κατευθυντήριες γραμμές που μας έδιναν πολεμοκάπηλοι. Είμαι άρρωστος από αυτά τα ψέματα της προπαγάνδας τύπου «Banana Republic», επειδή ζω σε ελεύθερη δημοκρατική χώρα με την ελευθερία της πληροφόρησης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Κοιτάξτε τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, τους συναδέλφους μου κάθε μέρα βροντοφωνάζουν εναντίον της Ρωσίας, Στην πραγματικότητα, έχουν επιλεγεί από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.

Αλλά τώρα έχω βαρεθεί με αυτό, δεν το κάνω πια αυτό το παιχνίδι.

Το βιβλίο που έγραψα δεν θα μου δώσει τα χρήματα και τιμητικές διακρίσεις, αλλά θα μου δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Αλλά θέλω να δώσω στο κοινό την γερμανική, ευρωπαϊκή και τη παγκόσμια μια ματιά του τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις τηλεοπτικές κάμερες και τις στήλες των εφημερίδων.

Ντρέπομαι να έχω εργαστεί ώστε να επηρεάσει η «Frankfurter Allgemeine» τους αναγνώστες της, με άρθρα που ήταν κατασκευασμένα από τους Αμερικανούς. Και όσα ανέφεραν δεν ήταν αλήθεια ... τότε αναρωτιέμαι τι θα είχε συμβεί αν είχα γράψει κάτι υπέρ της Ρωσίας... Ήμασταν και είμαστε όλοι αναγκασμένοι και ενθαρρύνονται να γράφουν υπερ των ΗΠΑ και της ΕΕ, ουδέποτε για τη Ρωσία.

Λυπάμαι, επειδή δεν σημαίνει για μένα ότι αυτή είναι η δημοκρατία και η ελευθερία του Τύπου. Η Γερμανία εξακολουθεί να είναι ένα είδος αμερικανικής αποικίας.

Νομίζετε πως έχετε να κάνετε με ένα σεβαστό επαγγελματία, ενώ πρόκειται για μαριονέτα της CIA ...».

Πηγή:
styx.gr

                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Γιατί οι Αμερικανοί εμπλέκονται σε ζητήματα της Ορθοδόξου Πίστεως: Έρχεται μεγάλη καταιγίδα στην Εκκλησία!

                        Στιγμιότυπο εκδήλωσης της ομογένειας στην Ουάσινγκτον (Ιανουάριος 2025)
                        Mε τρία διαδοχικά σημειώματά μας αναλύσαμε την κρυφή ατζέντα Τραμπ και την παρασκηνιακή εμπλοκή των Αμερικανών σε ζήτημα της Ορθοδόξου Πίστεως:
                        1. Ξεκινήσαμε από την παράδοξη και εξωθεσμική αναφορά του προέδρου των «Ελληνοαμερικανών για τον Τραμπ», περί εμπλοκής της νέας Αμερικανίδας πρέσβεως στην Αθήνα, της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, σε ζητήματα της Πίστεως, την οποία χαρακτήρισε μάλιστα ως «μια παγκόσμια υπέρμαχο των Ορθοδόξων Χριστιανών». Σχεδόν ταυτόχρονα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δήλωνε στη φιλοτραμπική ιστοσελίδα Breitbart «ανυπομονούμε για την άφιξή της και θα την ενημερώσω για πολλά βασικά βήματα που πρέπει να γίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση». Το ποιά κατεύθυνση εννοούσε και γιατί ο επικεφαλής του Breitbart έτρεξε να πάρει συνέντευξη από τον Αρχιεπίσκοπο πριν την έλευση της Γκίλφοϊλ -η οποία έχει ήδη καταρτίσει σχέδιο για τις δράσεις για τις πρώτες 100 ημέρες- το συμπεράναμε όταν...  
                        2. Εν συνεχεία, σχολιάσαμε την δήλωση του ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπένιαμιν Νετανιάχου, ο οποίος ευχήθηκε με νόημα στον νέο Ποντίφικα αμερικανικής καταγωγής: «Εύχομαι στον πρώτο Πάπα από τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιτύχει στην προώθηση της ελπίδας και της συμφιλίωσης μεταξύ όλων των πίστεων». Μια «ευχή» η οποία μπορεί να ακούγεται ωραία αλλά στην πραγματικότητα παροτρύνει τον Ποντίφικα να λειτουργήσει ως αρωγός στον Οικουμενισμό (ένωση Ορθοδόξων, Παπικών, Προτεσταντών κλπ) και μετέπειτα στην Πανθρησκεία η οποία θα ολοκληρώσει -σύμφωνα με τα σχέδιά τους- την «ελλιπή» σημερινή Παγκοσμιοποίηση. 
                        Η Πανθρησκεία αφορά στην ενοποίηση όλων των θρησκειών, υποτίθεται κάτω από τη σκέπη του ίδιου θεού (περισσότερα εδώ). Διευκρινίζεται εδώ ότι το πρώτο μεγάλο βήμα -το οποίο θα προηγηθεί-, είναι η Ένωση των Χριστιανικών Ομολογιών/«Εκκλησιών». Το Εκκλησιών μπαίνει σε εισαγωγικά διότι  «Μία» είναι η «Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία», η Ορθόδοξη. «Η Πανθρησκεία και η Παγκοσμιοποίηση έχουν από κοινού σαν στόχο την πολιτική, οικονομική, πολιτιστική και θρησκευτική ομοιοποίηση και καθυπόταξη ολόκληρης της υφηλίου. Το δόλωμα που προσφέρει -υποτίθεται- αυτή η ενοποίηση, είναι η παγκόσμια ειρήνη και η ευημερία στην οικουμένη. Η αλήθεια όμως πόρρω απέχει από αυτό», γράψαμε τότε, διασαφηνίζοντας περαιτέρω τους λόγους. Τότε καταλήξαμε επίσης στο συμπέρασμα ότι η νέα Πρέσβης έχει εντολή να προωθήσει την ψευδο-Ένωση των «Εκκλησιών» στην ελλαδική Εκκλησία.
                        Στιγμιότυπο επίσκεψης Τραμπ στο «σπίτι των αβρααμικών θρησκειών» 
                        3. Τέλος, εξηγήσαμε τι έκρυβε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού με  την οποία επέλεξε ο Ντ. Τραμπ να ολοκληρώσει την περιοδεία του στη Μέση Ανατολή. Επισκέφτηκε λοιπόν το λεγόμενο «σπίτι των αβρααμικών θρησκειών», ένα διαθρησκειακό συγκρότημα, για την ακρίβεια ένα τρισύνθετο ναό, που εγκαινιάστηκε το 2023 στο Άμπου Ντάμπι και συστεγάζει μια παπική εκκλησία, μια συναγωγή (η πρώτη στα Εμιράτα) και ένα τζαμί. Σχολιάσαμε επίσης τον όρο «αβρααμικές θρησκείες», που παραπέμπει στις τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες (Χριστιανισμό, Ιουδαϊσμό και Μωαμεθανισμό) αλλά και την στοχευμένη χρήση του, από αυτούς που προωθούν το θρησκευτικό συνονθύλευμα που λέγεται Πανθρησκεία.
                        Στο παρόν σημείωμά μας και υπό το πρίσμα των ανωτέρω, επιχειρούμε να ρίξουμε φως στο παρασκήνιο της αμετροεπούς τοποθέτησης του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, ο οποίος παραλλήλισε τον Ντ. Τραμπ με τον Μέγα Κωνσταντίνο κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την επανάσταση του '21 στο Λευκό Οίκο τον Μάρτιο του 2025. 
                        Είναι πρόδηλο ότι δεν πρόκειται απλώς για μία απλή φιλοφρόνηση, αφού έθιξε το θρησκευτικό αίσθημα πολλών, δεδομένου ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος ως Άγιος και Ισαπόστολος, είναι γνωστός όχι μόνο για τις στρατηγικές και πολιτικές του ικανότητες, αλλά κυρίως για τη θεμελίωση της χριστιανικής πίστης στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Πώς μπορεί λοιπόν ο Αμερικανός ηγέτης, να ομοιάζει με τον Μέγα Κωνσταντίνο; 

                        Επίσημη επίσκεψη Βανς-Ρούμπιο στο Βατικανό... Ποιό μήνυμα περνάει ο Βανς με το σακάκι ξεκούμπωτο και τα χέρια πίσω από την πλάτη;
                        Η απάντηση έχει σχέση με την Α' Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας της Βιθυνίας, την οποία συνεκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος το 325, κατά την οποία καθορίστηκε ο τρόπος υπολογισμού της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα. Το 2025 έχουμε την 1700η επέτειο της Α' Οικουμενικής Συνόδου και με αυτό το πρόσχημα, το Βατικανό και το Φανάρι προσπαθούν να συμφωνήσουν στον κοινό εορτασμό του Πάσχα των Παπικών και Ορθοδόξων. Μάλιστα, σχετική συμφωνία είχε επιτευχθεί μεταξύ του εκλιπόντος Φραγκίσκου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, αλλά η εκδημία του πρώτου ανέβαλε την ανακοίνωσή της το Πάσχα του 2025. 
                        Ο νέος Ποντίφικας, ο οποίος είναι αμερικανικής καταγωγής και φαίνεται να διατηρεί ανοικτή/κοινή γραμμή με τον Λευκό Οίκο, έχει ήδη ξεκαθαρίσει την πρόθεσή του για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα. Όχι μόνο αυτό, αλλά πήγε και ένα βήμα παραπέρα, συνδέοντας το κοινό Πάσχα με την ψευδο-Ένωση των «Εκκλησιών». «Η Σύνοδος της Νίκαιας δεν είναι απλώς ένα γεγονός του παρελθόντος, αλλά μια πυξίδα που πρέπει να συνεχίσει να μας καθοδηγεί προς την πλήρη ορατή ενότητα όλων των χριστιανών», είπε με νόημα στις αρχές Ιουνίου.
                        Ανακεφαλαιώνοντας, αφενός έχουμε την Αμερικανίδα Πρέσβη Κίμπερλι Γκίλφοϊλ η οποία φαίνεται να έχει στην ατζέντα της την ψευδο-Ένωση των «Εκκλησιών» και αφετέρου τον Αμερικανό Λέοντα τον 14ο να μιλά ανοικτά γι' αυτό το ενδεχόμενο με όχημα τον κοινό εορτασμό του Πάσχα. 
                        Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται αντιληπτό γιατί ο Αρχιεπ. Ελπιδοφόρος παραλλήλισε τον Ντ. Τραμπ -ο οποίος παρασκηνιακά συνεπικουρεί στην όλη διαδικασία- με τον Μέγα Κωνσταντίνο που στην Α' Οικουμενική διευθέτησε το ημερολογιακό ζήτημα του Πάσχα... Επιπλέον, από την δήλωση του Αρχιεπ. Ελπιδοφόρου, συνάγεται ότι του είχε ήδη γνωστοποιηθεί η ατζέντα Τραμπ πριν την εκδήλωση του Λευκού Οίκου για τον εορτασμό του '21 στις 24 Μαρτίου 2025. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Ελπιδοφόρος επιλέχθηκε με απόφαση του Ντ. Τραμπ (στις 16 Μαΐου του 2025) ως μέλος στην Επιτροπή Θρησκευτικής Ελευθερίας των ΗΠΑ.
                        Για όσους εύλογα αναρωτιούνται για τους λόγους που οι Αμερικάνοι και οι Ισραηλινοί (βλ. ως άνω δήλωση Νετανιάχου) κόπτονται για την ψευδο-Ένωση με απώτερο σκοπό την Πανθρησκεία, θα επανέλθουμε σύντομα... Αυτό που είναι σχεδόν βέβαιο, και όπως γράψαμε ήδη, «σύντομα η Ορθόδοξη Εκκλησία και δη η Εκκλησία της Ελλάδας και της Κύπρου, θα δεχτούν αφόρητες πιέσεις με σκοπό την ψευδο-ένωση των «Εκκλησιών»».
                        Τα γεγονότα με την αυθαίρετη εκθρόνιση του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού, αποτελούν το προοίμιο για την Εκκλησία της Κύπρου. Η καρατόμησή του ήταν μια ευθεία απειλή σε όσους σκέφτονται να αντιδράσουν στις φιλενωτικές τάσεις του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου και την επίσκεψη του Ποντίφικα στη Μεγαλόνησο που ήδη προετοιμάζεται. Βέβαια, το τι θα συμβεί τελικά, άλλος το ορίζει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Εκκλησία εισέρχεται σε περίοδο αναβρασμού και επικίνδυνων αποσχιστικών τάσεων... 
                        ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ.-
                        Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
                        Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Διδακτική ιστορία: Ο Μοναχός που έβλεπε τους δαίμονες
                        ~ Κάποτε με είχε επισκεφθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός από το Άγιον Όρος. Ήταν 7 το απόγευμα. Έδειχνε άνθρωπο τρομοκρατημένο. Λες και είχε ιδεί φάντασμα. Πράγματι, δεν είχα πέσει και πολύ έξω.
                        Όπως προχωρούσε ή συζήτηση, ίσχυρίζετο πως οι δαίμονες έχουν την ικανότητα να παρουσιάζονται στους ανθρώπους ακόμη και αισθητά.
                        – Και τους έχετε δει; Τον ρώτησα.
                        – Ναι. Ναι. Τους είδα με τα ίδια μου τα μάτια, όπως βλέπω τώρα εσένα. Μετά την θεία λειτουργία γύρισα στον κελί μου. Είπα να ξαπλώσω για λίγο, μέχρι να σημάνει ή ώρα για φαγητό. Ή πόρτα του κελιού μου ήταν κλειστή και κλειδωμένη. Και, να σου, ξαφνικά, βλέπω δύο μαύρες φιγούρες να στέκονται μέσα στον κελί μου. Από που τάχα μπήκαν; σκέφτηκα. Και άκουσα τον ένα να λέγει στον άλλο:
                        «Έλα, έλα γρήγορα, να τον σκοτώσουμε, τώρα που είναι μόνος του!» Κατατρομαγμένος ανοίγω διάπλατα τα μάτια, μήπως και ονειρεύομαι. «Μα είναι ξύπνιος», είπε ό άλλος. «Και τι πειράζει; Φέρε το γρήγορα εδώ». Τους είδα να μεταφέρουν ένα τεράστιο σεντόνι. «Γρήγορα ρε, ρίξε το επάνω του. Θα νομίσουν ότι πέθανε από ασφυξία». Στα λόγια αυτά ανασηκώθηκα. Έκαμα τον σταυρό μου και φώναξα, όσο άντεχαν τα πνευμόνια μου:
                        «Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησε με!»
                        Την ίδια στιγμή, λες και τους χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, τα δαιμόνια εκτινάχτηκαν στην άλλη άκρη του κελιού. Αφού επήρα θάρρος, τους ερωτάω:
                        – Τι θέλετε από εμένα, ταλαίπωροι; Γιατί τόσο μίσος εναντίον των χριστιανών;
                        – Σας φθονούμε, γιατί ό Θεός είναι άδικος. Γιατί θέλετε να μας πάρετε την θέση!
                        – Τί; Την θέση; Ποιά θέση;
                        – Βέβαια, τώρα μας κάνεις και τον ανίδεο! Από την μια διαπράττετε ένα σωρό αμαρτίες και από την άλλη τρέχετε κάτω από το «βρωμοπετραχήλι» του παπά. Σας μουρμουρίζει κάτι λόγια ακαταλαβίστικα και όλα συγχωρούνται και σβήνουν!
                        – Και εσείς, άμα το θελήσετε, έχετε την δυνατότητα να σας συγχωρεθούν οι αμαρτίες σας. Αυτό αρκεί, για να καταλάβετε την προηγούμενη θέση σας, από την όποια ξεπέσατε.
                        – Και πώς;
                        – Ταπεινωθείτε! Πηγαίνετε, ακόμη και τώρα, μπροστά στην εικόνα του Χριστού και ζητήστε Του συγγνώμη και άφεση.
                        – Αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ! Ακούς, τι λέω; Με κανένα τρόπο! Ποτέ! Ποτέ! Ουδέποτε!!!
                        – Έ, τότε είστε άξιοι της τύχης σας.
                        Ω! πόσο αληθινά είναι τα λόγια της αγίας Γραφής: «ό Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δεν δίδωσι χάριν».
                        Ό υπερήφανος βλέπει τον Θεό σαν αντίπαλο του. Μα και για τον Θεό ό υπερήφανος είναι εχθρός Του. Δηλαδή, ξένος και αποξενωμένος από το έλεος και την αγάπη του Θεού.
                        Αντίθετα, ό ταπεινός είναι άξιος της χάρης και του ελέους του Θεού. Άξιος να αποκατασταθεί στην προηγούμενη δόξα του.
                        ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΟΣΙΟΣ ΣΤΑΡΕΤΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ ΤΕΥΧΟΣ Γ ΕΚΔΟΣΗ Ι.Μ. ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ simeiakairwn.gr
                        Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
                        Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Να αποφεύγετε τα άκρα


                        Σας συνιστώ να έχετε σε όλα διάκριση και φρόνηση. Να αποφεύγετε τα άκρα. 
                        Οι αυστηρότητες συμβαδίζουν με τα μέτρα της αρετής. Αυτός που δεν έχει μεγάλες αρετές και συναγωνίζεται με τους τέλειους, θέλοντας να ζει με αυστηρότητα, όπως οι άγιοι ασκητές, αυτός κινδυνεύει να υπερηφανευθεί και να πέσει. 
                        Γι’ αυτό να πορεύεσθε με διάκριση και να μην εξαντλείτε το σώμα με υπέρμετρους κόπους. 
                        Να θυμάστε ότι η άσκηση του σώματος απλώς βοηθάει την ψυχή να φτάσει στην τελειότητα• η τελειότητα κατορθώνεται κυρίως με τον αγώνα της ψυχής. 

                        Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

                        Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2014/06/blog-post_3252.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Η δαιμονική αυτοεκτίμηση βλάπτει την ψυχή

                        Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος
                        Προσέχετε τον εαυτό σας. Η πρόοδος στην πνευματική ζωή διακρίνεται με την ολοένα και περισσότερη συναίσθησι της μηδαμινότητός μας. Ενώ όσο αυξάνει η εκτίμησις του εαυτού μας σε κάτι, τόσο βαδίζουμε στην καταστροφή. Ο εχθρός θα το εκμεταλλευθή αυτό. Θα πλησιάση και θα επιχειρήση να πετάξη κανένα πετραδάκι στον δρόμο μας για να σκοντάψουμε. Μία ψυχή που δίνει στον εαυτό της αξία, μοιάζει με τον κόρακα του Αισώπου που ακούγοντας τις κολακείες της αλεπούς για την «ωραία» του φωνή, άνοιξε το στόμα και του έπεσε το τυρί…
                        Πόσο χρήσιμο θα ʼταν να βρισκόταν κάποιος να σας κατηγορή. Να χαίρεσθε, αν ποτέ συμβή αυτό. Είναι πολύ επικίνδυνο να σας επαινούν όλοι και κανείς να μην σας λέει την αλήθεια. Είναι νομίζετε δύσκολο να πλανηθή ή να σκοντάψη κανείς; Απέχετε πολύ από το να θεωρήτε τον εαυτό σας άγιο και άξιο να συμβουλεύη τους άλλους;.
                        Στό Κίεβο ασκήτευε κάποτε κάποιος με πολλή νηστεία και μόνωσι. Τον πολέμησε όμως ο εγωισμός και άλλα πάθη. Πήγε λοίπόν και εξωμολογήθηκε τους λογισμούς του στον μακαριστό Στάρετς Παρθένιο. Εκείνος του έδωσε χρήματα και τον έστειλε στην αγορά λέγοντας: «Αγόρασε κρέας και φάγε το μπροστά στους άλλους». Ο ασκητής ακολούθησε την συμβουλή του Στάρετς και όλοι οι πειρασμοί του... φύγανε. Να πως οι Πατέρες πολεμούσαν την υπερηφάνεια. Σύχνά να ελέγχετε και σείς τον εαυτό σας στο σημείο αυτό. Γιατί δεν είναι μικρή συμφορά… Λένε ότι η υπερηφάνεια είναι κλέφτης που βρίσκεται μέσα στο σπίτι. Έρχεται συχνά σε συνεννόησι με τους εξωτερικούς κλέφτες, τους ανοίγει πόρτες και παράθυρα, κι εκείνοι μπαίνουν και αρπάζουν κάθε θησαυρό.
                        Αγωνισθήτε, ενώ συναναστρέφεσθε με άλλους και φροντίζετε για τις βιοτικές υποθέσεις, συγχρόνως να σκέπτεσθε τον Θεό και να έχετε την συναίσθησι ότι βρίσκεται κοντά σας και σας κατευθύνει σύμφωνα με το άγιό Του θέλημα. Έτσι δεν θα διασπάσθε στην εσωτερική σας εργασία. Η διάσπασις είναι η πρώτη επιτυχία του διαβόλου.Η δεύτερη επιτυχία του είναι η προσκόλλησις της καρδιάς σε κάτι το γήινο και η αιχμαλωσία των αισθημάτων και των σκέψεων σ’ αυτό. Αυτή είναι χειρότερη επιτυχία του εχθρού. Προσπαθήστε ν’ αποδεσμεύεσθε από κάθε αιχμαλωσία της καρδιάς και από κάθε διάσπασι της εσωτερικής σας εργασίας. Ο τρόπος είναι ένας: Να μην απομακρύνεται η προσοχή από τον Κύριο και την συναίσθησι της παρουσίας Του. Οι υπερβολές δεν οδηγούν ποτέ σε καλό. Το πρώτο βήμα για την υπερηφάνεια είναι η κενοδοξία, η πεποίθησις δηλαδή ότι είμαι κάτι. Το δεύτερο είναι η οίησις, η συναίσθησις δηλαδή του ότι όχι απλώς είμαι κάτι, αλλά κάτι σπουδαίο ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Από την κενοδοξία και την οίησι γεννιέται πλήθος υπερήφανων λογισμών, βδελυκτών στον Θεό. Η αυτογνωσία και η βίωσι της μηδαμινότητός μας μπορεί εδώ να βοηθήση. Συχνά ας φέρνουμε στην μνήμη μας σφάλματα του παρελθόντος και ας κατακρίνουμε τον εαυτό μας γιʼ αυτά.
                        Τιμιώτατε πρωτοπρεσβύτερε. Σας ευχαριστώ πόλύ για την πολύτιμη διδασκαλία σας. Απλή και βαθειά, σύντομη και ολοκληρωμένη, μεστή και απέρριτη. Άς ευλογήση ο Κύριος τους ποιμαντικούς σας κόπους σ’ όλο το πλάτος τους. Σας δόθηκε η χάρις όχι μόνο να διδάσκετε, αλλά και να πράττετε. Άς σας ενισχύη ο Κύριος να υπηρετήτε καρποφόρα τους αδελφούς χριστιανούς.Εσείς βρίσκεσθε σε δράσι. Για μένα ήλθε ο καιρός να παραδώσω τα όπλα. Εσείς είσθε ο ποιμένας ο καλός, εγώ ο αρχιποιμένας ο άχρηστος. Για τις αμαρτίες μου αδυνάτισα σωματικά και ακόμη περισσότερο πνευματικά. Πίσω μου τίποτε καλό δεν φαίνεται, μπροστά μου τίποτε αξιόλογο δεν ελπίζεται. Μένει μόνο: «ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ». Είθε να ευδοκήση ο Κύριος, έστω κι αυτή η κραυγή να βγαίνη μέσ’ απ’ την καρδιά.
                        Νά καλλιεργήτε μέσα σας τον φόβο του Θεού και την ευλάβεια ενώπιον του απερίγραπτου μεγαλείου Του. Να έχετε καρδιά συντετριμμένη και τεταπεινωμένη . Να θεωρήτε όλους ανώτερούς σας. Ν’ αγαπάτε την σιωπή, την μόνωσι, την συνομιλία με τον Κύριο, που θα γίνη χειραγωγός και διδάσκαλός σας. Τα άγια δάκρυα αποτελούν εκδήλωση θείου ελέους και ασφάλεια στην πνευματική ξηρασία και στην σκλήρυνσι των αισθημάτων. Μην τα περιφρονήτε και μην τα διώχνετε. Τα αμαρτωλά δάκρυα προκαλούν οίησι, αγαπούν την επίδειξι και παρέρχονται σύντομα. Όταν σας πλησιάζη η υπερηφάνεια διώξτε την και τοποθετήστε στην θέσι της το ταπεινό φρόνημα και την συντριβή.
                        Δέν υπάρχει λόγος να επαναλαμβάνω ότι το απόρθητο φρούριό μας είναι η ταπείνωσις. Δύσκολα την αποκτά κανείς. Μπορεί να θεωρή ταπεινό τον εαυτό του και να μην έχη ίχνος απ’ αυτή. Ο σωστότερος ή ο μοναδικός δρόμος για την ταπείνωσι είναι η υπακοή και η απάρνησις του ιδίου θελήματος. Χώρίς αυτά είναι δυνατόν ν’ αναπτύξη κανείς εσωτερικά εωσφορικό εγωισμό, παρά την εξωτερική ταπεινή συμπεριφορά και τις ταπεινολογίες. Σταθήτε λοίπόν και αναρωτηθήτε, αν έχετε υπακοή και απάρνησι του ιδίου θελήματος.
                        Αγωνισθήτε ν’ αποκτήσετε ταπείνωσι. Η ταπείνωσις είναι ευωδία Χριστού και ένδυμα Χριστού. Για χάρι της όλα θα τα συγχωρήση ο Θεός. Δεν θα εξετάση τις ελλείψεις που είχε ο αγώνας μας. Ενώ χωρίς ταπείνωσι καμιά άσκησι δεν μπορεί να μας βοηθήση. Με το ταπεινό φρόνημα μπορεί ο άνθρωπος να σωθή. Χωρίς όμως αυτό το εισιτήριο δεν θα του επιτρέψουν να μπή στον παράδεισο που είναι γεμάτος από ταπεινούς.
                        Η ταπείνωσις πρέπει ν’ αποτελή το φόντο της ζωής σας, όπως και του καθενός που ζή ειλικρινά την εν Χριστώ ζωή.
                        Αγωνισθήτε στον εαυτό σας με όλες σας τις δυνάμεις και ο Θέός θα σας βοηθήση. Έχετε σαν σκόπό ν’ αποκτήσετε «πνεύμα συντετριμμένον», «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην» (Ψάλμ. 50, 19 ) . Όταν υπάρχουν αυτά, σημαίνει ότι βρίσκεσθε σε καλή κατάστασι. Τότε έχετε την σκέπη και την βοήθεια του Θεού. Τότε η προσήλωσις στον Θέό είναι σταθερή και η ενθύμησίς Του αδιάλειπτη.
                        Προσπαθήστε να παλέψετε με το ευέξαπτο του χαρακτήρος σας. Το πάθος αυτό εκδηλώνεται όταν κάποιος ενεργήση αντίθετα με την δική σας θέλησι, επιθυμία ή εντολή. Όσό όμως ζή μέσα σας η υπερηφάνεια τίποτε δεν θα κατορθώσετε. Αυτή όλα τα κυβερνά. Αν μπορήτε πετάξτε την πέρα από την εξώπορτα του σπιτιού σας και απαγορέψτε της να ξαναπαρουσιασθή. Να σκέπτεσθε την πανταχού παρουσία του Θεού, καθώς και την ώρα του θανάτου. Η μνήμη του Θεού και του θανάτου είναι οι καλύτεροι διδάσκαλοι για την θεραπεία των παθών.
                        Είθε να σας διατηρήση ο Κύριος το χάρισμα των δακρύων για πάντα. Αυτά μαλακώνουν την καρδιά και χαρίζουν την κατάνυξι. Πρέπει όμως να τα κρύβετε. Διότι η υπερηφάνεια ολόγυρά τους περιφέρεται , όπως ο σκύλος γύρω από την τροφή.
                        Πηγή: agiazoni.gr
                        Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
                        Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ...


                        «Μπορεί το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα να σου δίνει το λόγο κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά κάθε μέρα δεν έχουμε γόνατα;Ποίοι είναι πιό ισχυροί;
                        Οί λίγοι που κυβερνούν ή οί πολλοί με τα γόνατα;
                        Αυτό γιατί το ξεχάσαμε;
                        …Άν δεν πιστεύουμε πως τα γόνατα των πολλών θα αλλάξουν αυτόν τον τόπο, έ, τότε δεν μπορούμε να ανήκουμε σ’ αυτόν τον τόπο …” »
                        + π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος(10/9/18)πηγή

                        Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/06/blog-post_32.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Από τα καθημερινά στα πνευματικά
                          π. Ανδρέας Αγαθοκλέους Πολλές φορές στα Ευαγγέλια ακούμε το Χριστό να διδάσκει με παραβολές. Οι παραβολές είναι ένα είδος διήγησης που δεν είναι μύθος ούτε ιστορικό γεγονός. Θα μπορούσε να είχε γίνει αλλά στη συγκεκριμένη διήγηση δεν έχει γίνει. Με παραστάσεις από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, ήθελε να τους αποκαλύψει την Αλήθεια της διδασκαλίας Του. Όσοι «είχαν αυτιά για να ακούσουν» κατανοούσαν το βάθος, όσοι, όμως, δεν είχαν ανοιχτή την καρδιά τους άκουγαν μόνο τη διήγηση. Τον ίδιο τρόπο διδασκαλίας συναντούμε και στους αγίους Πατέρες και στις αγίες Μητέρες μας. Πιο συγκεκριμένα, στο Γεροντικό υπάρχουν κατάσπαρτες τέτοιες διηγήσεις που βοηθούσαν στη βαθύτερη έννοια των πνευματικών νοημάτων, όταν προκαλούνταν να εκφέρουν λόγον Θεού για ωφέλεια. Μια τέτοια είναι η εξής: «Κάποιος αδελφός είπε στον αββά Κρόνιο:
                        Πες μου ένα λόγο. Ο γέροντας του αποκρίθηκε:
                        Όταν ο Ελισαίος πήγεστη Σωμανίτισσα, την βρήκε να μη σχετίζεται με κανέναν και έτσι εκείνη συνέλαβε και γέννησε με την ευλογία της παρουσίας του Ελισσαίου.
                        Τι σημαίνει αυτό; Ρώτησε ο αδελφός και του είπε ο Γέροντας:
                        Αν η ψυχή είναι άγρυπνη και αποτραβηχτεί από τον περισπασμό και αφήσει τα θελήματά της, τότε το Πνεύμα του Θεού έρχεται σε αυτήν και μπορεί πλέον να γεννήσει⸱ διαφορετικά είναι στείρα». Η πιο πάνω διήγηση θέλει να τονίσει τη σημασία που έχει για την ψυχή η εγρήγορση, η ησυχία και η «εκκοπή του ιδίου θελήματος», ώστε να μπορέσει το Άγιο Πνεύμα να έρθει και να καρποφορήσει στην καρδιά. Στα τρεχάματα της ζωής, στις ποικίλες μέριμνες της καθημερινότητας, στα μικρά ή μεγάλα προβλήματα, οι συστάσεις για να αποτραβηχτούμε από αυτά φαντάζουν ανεφάρμοστες. Όπως και να μην κάνουμε αυτό που θεωρούμε σωστό και να αποδεχτούμε την επιθυμία και το θέλημα του άλλου. Ασφαλώς είναι δύσκολο και να σταματήσουμε το τρέξιμο και να αρνηθούμε να κάνουμε το δικό μας θέλημα. Όπως και να βρισκόμαστε σε πνευματική εγρήγορση. Αν η Εκκλησία μας προτρέπει στα πιο πάνω δεν είναι για να προσθέσει πίεση στην πίεση, αλλά, αντιθέτως, για να μας βοηθήσει να βρούμε τον χαμένο εαυτό μας, την ειρήνη και τη χαρά που η ένταση εύκολα μας αφαιρεί. Άλλωστε, δεν υπάρχει το μηδέν και το εκατό. Ό,τι μπορεί ο καθένας να κάνει στη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του. Δεν είναι καθήκον να προσευχηθούμε, να αποτραβηχτούμε για λίγο από τα περιττά της καθημερινότητας, ή να υποχωρούμε για κάποιες φορές από τα «θέλω» μας. Είναι ανάγκη της ύπαρξής μας που ζητά να ζήσει όντως, γευόμενη την εμπειρία της παρουσίας του Θεού. Τότε τα όποια προβλήματα, οι όποιες εργασίες και τα όποια περιστατικά της ζωής, θα γίνονται πιο ήρεμα, πιο ωραία, πιο απολαυστικά. Γιατί μέσα σε όλα αυτά θα υπάρχει το Πνεύμα το Άγιο που η δική μας εγρήγορση, ησυχία και ταπείνωση θα έχει φέρει.

                        Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/06/blog-post_515.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ. Συμβουλές. Κάθε πρόοδο και επιτυχία σʼ οποιοδήποτε τομέα της ζωής μας πρέπει να αποδίδουμε στον Κύριο





                        *Τίποτε δεν συμβάλλει τόσο στην απόκτηση της εσωτερικής ειρήνης, όσο η σιωπή και η συζήτησις με τον εαυτόν μας μάλλον, παρά με τους άλλους.

                        *Μπορείς, βλέποντας τον ήλιο με τους φυσικούς οφθαλμούς, να μη χαίρεσαι; Μα πόσο μεγαλύτερη χαρά θα νοιώθεις, όταν ο νους σου βλέπει με τους εσωτερικούς οφθαλμούς τον Ήλιο της δικαιοσύνης, τον Χριστόν;

                        *Για να διατηρήσεις την ψυχική ειρήνη πρέπει να διώχνεις από κοντά σου την αθυμία, να προσπαθείς να έχεις το πνεύμα της χαράς, να αποφεύγεις την κατάκριση των άλλων και να συγκαταβαίνεις στις αδυναμίες του αδελφού σου.

                        *Κάθε πρόοδο και επιτυχία σʼ οποιοδήποτε τομέα της ζωής μας πρέπει να αποδίδουμε στον Κύριο και μαζί με τον προφήτη να λέμε: «Μη ημίν, Κύριε, μη ημίν, αλλʼ ή τω ονόματι σου δος δόξαν» (Ψαλμ. ριγʼ,9).

                        *Κατά το τριακοστό πέμπτο έτος της ηλικίας, δηλαδή στο ήμισυ της επιγείου ζωής, συμβαίνει να κάνει ο άνθρωπος μεγάλο αγώνα για την διατήρηση του εαυτού του. Πολλοί σʼ αυτή την ηλικία δεν παραμένουν στην αρετή, ξεφεύγουν, και ακολουθούν τον δρόμον των επιθυμιών τους.

                        *Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει να έχει την καρδιά του σε κατάσταση μετανοίας και συντριβής: «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει» (Ψαλμ. νʼ, 19).

                        *Όταν ο άνθρωπος προσπαθεί να έχει καρδιά ταπεινή και λογισμό ειρηνικό, τότε όλες οι σκευωρίες του εχθρού μένουν ανενέργητες. Διότι όπου υπάρχει η ειρήνη των λογισμών, εκεί αναπαύεται ο Ίδιος ο Θεός: «Εν ειρήνη ο τόπος Αυτού» (Ψαλμ. οεʼ, 3).

                        Απόσπασμα

                        Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ

                        theomitoros.blogspot


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/06/blog-post_59.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Η γκρίνια φέρνει γκρίνια





                        Η γκρίνια φέρνει γκρίνια και η κακομοιριά φέρνει κακομοιριά. Όποιος σπέρνει κακομοιριά, θερίζει κακομοιριά και αποθηκεύει άγχος. Ενώ, όποιος σπέρνει δοξολογία, δέχεται την Θεϊκή χαρά και την αιώνια ευλογία. Ο γκρινιάρης, όσες ευλογίες και αν του δώσει ο Θεός, δεν τις αναγνωρίζει. Γι’ αυτό απομακρύνεται η Χάρη του Θεού και τον πλησιάζει ο πειρασμός, ο οποίος του φέρνει όλο αναποδιές, ενώ τον ευγνώμονα τον κυνηγάει ο Θεός με τις ευλογίες Του.

                        Όταν δεν γκρινιάζει κανείς, για μια δυσκολία που τον βρίσκει, αλλά δοξάζει τον Θεό, τόστε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει, για να του τα φέρει όλα πιο ανάποδα. Γιατί όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει.

                        Όποιος έχει αυτό το τυπικό, την συνήθεια της γκρίνιας, να ξέρει ότι θα του έρθει σκαμπιλάκι από τον Θεό, για να ξοφλήσει τουλάχιστον λίγο σ’ αυτήν την ζωή. Και αν δεν του έρθει σκαμπιλάκι, αυτό θα είναι χειρότερο, γιατί τότε θα τα πληρώσει όλα, μια και καλή, στην άλλη ζωή.

                        Εάν αφήσεις τον εαυτό σου στην κακομοιριά, εσύ θα μοιρολογάς και το ταγκαλάκι θα χτυπάει παλαμάκια…

                        Η γκρίνια είναι σαν να καταριέται ο ίδιος άνθρωπος τον εαυτόν του, οπότε έρχεται η οργή του Θεού.

                        Τον γκρινιάρη και στον Παράδεισο να τον βάλει ο Θεός, δεν θα αναπαυτεί και από μόνος του θα πάει στην Κόλαση, γιατί θα έχει παράπονα. Η γκρίνια είναι μεγάλο κακό και όποιος την έχει, δεν προχωράει πνευματικά.

                        Για έναν μικρό γογγυσμό υπέστη ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ναυάγιο… Βλέπετε, επιτρέπει ο Θεός να ταλαιπωρηθούν για μικρά πράγματα οι Άγιοι, για να έχουμε εμείς παραδείγματα, ώστε να αντιμετωπίζουμε τους πειρασμούς με υπομονή, με προσευχή, αλλά και με χαρά.

                        Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

                        Από τη σελίδα: «https://xristianos.gr/»

                        megalipanagiathivon.gr 


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/06/blog-post_74.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Αν πας με το σταυρό στο χέρι, θα σε φάνε οι άλλοι;



                        Αν πας με το σταυρό στο χέρι, θα σε φάνε οι άλλοι;

                        Αυτό εξαρτάται από το ποιοι  θα είναι οι άλλοι.  Αν  αυτοί οι άλλοι είναι διώκτες του Χριστού, θα είναι και δικοί σου διώκτες σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, «ει εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν »( Ιω. ιε’, 20). 



                        Αν όμως οι άλλοι αγαπούν το Χριστό, τότε δε θα σε  φάνε αλλά  θα σε βοηθήσουν να φέρεις το σταυρό σου όπως και αυτοί θα φέρουν το δικό τους. 

                        Το πολύ, πολύ,   λόγω όποιων  αδυναμιών δικών των και δικών σου, θα κληθείς να δείξεις υπομονή και αγάπη, αλλά αυτό θα είναι για το καλό σου. 

                        Πάντως  σε κάθε περίπτωση δε θα σε φάει κανείς, αν δεν το επιτρέψει ο Θεός.  

                        Αν όμως επιτρέψει ο Θεός να σε φάνε, αυτό θα είναι για σένα στέφανος δόξης, γιατί θα συμμετέχεις στο πάθος του Κυρίου και κατά συνέπεια και στην Ανάσταση Αυτού, « είπερ συμπάσχομεν ίνα και συνδοξασθώμεν » ( Ρω. η’, 17).  



                        Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

                        apantaortodoxias



                        Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2024/07/blog-post_540.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Τι είναι η μοναξιά;



                        Η κλειστή καρδιά δεν έχει πληρωθή ακόμη υπό του Πνεύματος του Αγίου. Είναι βουτηγμένη στην μοναξιά της, στην θλίψι της, στην αγωνία της, στον προβληματισμό της, στην ερημιά της. Είναι άδεια. Όπως, όταν το στομάχι μας μείνη άδειο, διαμαρτύρεται και συρικνούται, κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την κλειστή καρδιά.

                        Όλος ο άνθρωπος κλείνεται εν εαυτώ, αντί να ανοιχθή πρός τον Θεόν, αντί να χωρέση ο Θεός και να τα σκεπάση όλα. Τότε αυτός ο άνθρωπος τρώγεται με τα νύχια του, βγάζει τα μάτια του μόνος του, τσακώνεται με τον εαυτό του. Οι λογισμοί του, οι περιπέτειές του, τα πάθη του, οι νόμοι συγκρούονται μέσα του. Και τι γίνεται ο άνθρωπος; Όπως κάποιος που κρατάει ένα μαχαίρι κόβει τα πάντα και τα πετάει, έτσι και η ψυχή του ανθρώπου διασπάται, κατακρεουργείται. Και αφού η ψυχή είναι κλειστή, σκοτεινή, ακυριάρχητη, διότι έκανε αυτοκράτορά της κάποιον που δεν μπορεί να της δώση ειρήνη και ηρεμία, μέσα της βασιλεύει η παγωνιά, οι φόβοι, η μοναξιά. Τί σημαίνει μοναξιά; ότι δεν έχω καθόλου το βίωμα της εγγύτητος του άλλου. Τον καθένα τον ζώ σαν "ο άλλος". Όλοι είναι "ο άλλος": εσύ και εγώ, το θέλημά σου και το θέλημά μου, η αγάπη σου και η αγάπη μου. Γι΄ αυτό και πάντα διερωτώμεθα: "Άραγε με αγαπάει ο άλλος; Άραγε με σκέπτεται; Άραγε με θυμάται;". Αυτό δείχνει ότι ζώ τον άλλον ως έναν ξένο. Βλέπετε την παγωνιά της υπάρξεώς μας, την απομόνωσί μας, την αποξένωσί μας από την ζωή. Κανένας δεν μπορεί να ζεστάνη πλέον την καρδιά μας, να λειώση και να εξαφανίση τους πάγους οι οποίοι την κατακλύζουν, πρίν μπή αυτό το φώς και αυτό το πύρ, το οποίο ζεσταίνει και φωτίζει τα πάντα εις τα ενδότερα της υπάρξεώς μας.
                        Η μοναξιά είναι ένα γενικό σμπαράλιασμα, είναι το ...αλληλοφάγωμα του είναι μας. Αλληλοσυγκρούονται οι ορμές μας, τα πάθη μας, οι πόθοι μας, τα άγχη μας, χωρίς να το καταλαβαίνωμε και χωρίς να υπάρχη λόγος. Διαπληκτίζονται οι δυνάμεις του ανθρώπου εν εαυτώ, γδέρνεται μόνος του ο άνθρωπος, γράφει την ιστορία της σκλαβιάς του και της δυστυχίας του. Κανείς δεν μπορεί να ζήση μόνος του...
                        Έρχομαι, παραδείγματος χάριν, και σου ανοίγω την καρδιά μου. Σου λέγω, σου λέγω, εσύ μου χαμογελάς, κουνάς το κεφάλι σου, επιβεβαιώνοντας όσα σου λέγω, χωρίς να πής λέξι. Όταν τελειώσωμε, θα σου πώ: "Σέ ευχαριστώ· πόσα μου έμαθες σήμερα! πόσα μου είπες!". Στην πραγματικότητα τίποτε δεν μου είπες. Αλλά τα πάντα μου είπες, γιατί εγώ έτσι έζησα. Ένοιωσα ότι σε μετέλαβα. Σε έβαλα μέσα στην καρδιά μου, καθώς σου ανοιγόμουν. Μόλις ανοίξης κάτι, αμέσως μπαίνει το φώς. Η κρούσις λοιπόν υποδηλοί το άνοιγμα της καρδιάς, που κάνει ο άνθρωπος, όταν παύση να συζητά με τον εαυτό του. Δεν είναι δυνατόν να συζητάω και μέσα μου και με τον άλλον. Πρέπει κάποιον να προτιμήσω: ή το εγώ μου ή τον έτερον. Είναι δηλαδή το άνοιγμα της καρδιάς μία ανθρώπινη βουληφόρα ενέργεια.
                        Εάν ζούμε τον πόνο την αγωνία, την πτώσι και την κατάρα του Αδάμ, είναι διότι το θέλουμε· μας αρέσει, μας ικανοποιεί· νοιώθουμε αυτάρκεια· είναι κάποιος δρόμος που τον έχομε συνηθίσει. Οι άνθρωποι γενικώς ζουν μέσα στην μοναξιά τους. Νομίζεις πως όλοι είναι χιονάνθρωποι. Έχουμε συνηθίσει να βλέπωμε γύρω μας ανθρώπους πονεμένους, δυστυχισμένους.
                        Δεν υπάρχει καμία ασθένεια η οποία δεν είναι απομόνωσις, και δεν υπάρχει καμία απομόνωσις η οποία δεν είναι ασθένεια. Τι σημαίνει ασθένεια, "ασθενής ειμι"; Όπως, όταν έχωμε πυρετό, γίνεται μέσα μας αγών αιμοσφαιρίων, μικροβίων, ιών και όλα αυτά παλεύουν ποιο θα νικήση, έτσι έχομε και αγώνα μέσα στο είναι μας, μια πάλη, για να μπορέσωμε να ζήσωμε. Αλλά συνηθίζομε στην μοναξιά και δεν μπορουμε κατόπιν να κάνωμε τίποτε. Όπως συνηθίζει κανείς το κουβεντολόι, την κατάκριση, την αγάπη, το μίσος, έτσι ακριβώς "δοκιμάζεται" ο άνθρωπος και γίνεται έμπειρος στο να ζη την μοναξιά του.
                        Συνθηκολογεί με την μοναξιά του και κουράζεται να σηκωθή από την θέσι του πόνου, να πηδήση και να βρη την λύτρωσί του. Όπως αγαπάμε την νωθρότητά μας και δεν μπορούμε να σηκωθούμε για να αγρυπνήσωμε, όπως αγαπάμε την μαλθακότητά μας και δεν μπορούμε να σκεπασθούμε με ένα ελαφρό κάλυμμα, όπως αγαπάμε την ραθυμία μας και δεν μπορούμε να επιτείνωμε την προσευχή μας ή να καθίσωμε να διαβάσωμε, έτσι ακριβώς έχομε συνηθίσει την δραματικότητα της κλεισμένης καρδιά μας, την κόλασί μας. Και τι γίνεται τότε; Χρειάζεται κανείς να μισήση την κατάστασί του αυτή, να καταλάβη ότι είναι ο θάνατός του και ότι στο χέρι του είναι να ανοίξη την θύρα.
                        "Ιδού έστηκα και κρούω" λέγει ο Χριστός, που σημαίνει ότι διαρκώς κρούει, αλλά εγώ δεν θέλω να ανοίξω, γιατί έχω μάθει να μην ζω μαζί Του. αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης "Ζωή εν Πνεύματι" εκδ.: Εν Πλώ http://trelogiannis.blogspot.com/

                        Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2020/06/blog-post_21.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Ο παπα-Τύχωνας - Ένας κρυμμένος μαργαρίτης
                        Στό Άγιον Όρος, στο «περιβόλι της Παναγίας» υπάρχουν ακόμη και σήμερα πολλοί κρυμμένοι μαργαρίτες. Μπορεί κάποιος να ψάξει και να τους βρεί στα μοναστήρια, στις σκήτες, στα τόσα ερημητήρια....
                        Αληθινοί μαργαρίτες, άνθρωποι δυνατοί κι αλλοιώτικα όμορφοι. Κάλλος τους η ευλογημένη ζωή τους. Πλούτος τους η ακτημοσύνη και η φτώχειά τους. Λιγοστά είναι τα λόγια που έχουν να ειπούν. Περισσότερο μιλάει η σιωπή τους. Οι μορφές τους φωτεινά ειρηνικές γιατ’ η καρδιά τους άγρυπνη στέκει στην προσευχή, γιατί η ευχή ατελεύτητα συντροφεύει τον ασκητικό τους βίο.

                        Ένας κρυμμένος μαργαρίτης ήταν και ο παπά-Τύχων - κατά κόσμον Τιμόθεος Γολεγκώφ - που έζησε στο Άγιον Όρος για εξήντα ολόκληρα χρόνια. Άνθρωπος αγάπης, προσευχής, κατανύξεως και ταπεινώσεως. Ακτήμων ερημίτης, νηστευτής και χαρισματούχος, θεωρείται ένας από τους επιφανέστερους του αιώνα μας. Το πέρασμά του δε απ’ το «περιβόλι της Παναγίας» άφησε σημάδια ανεξίτηλα στους τόσους οδοιπόρους της ζωής που ζήτησαν κοντά του ν’ αναπαυτούν.

                        Γεννήθηκε το 1884 στο χωριό Νόβαγια Μιχαηλόσκα της Ρωσσίας. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς. Η μητέρα του καθώς έλεγε ο ίδιος: «κάθε Τετάρτη και Παρασκευή δεν έτρωγε καθόλου, ήταν δοσμένη όλη στην προσευχή και τα δάκρυα έτρεχαν πυκνά απ’ τα μάτια της». Μικρός ακόμα επισκεπτόταν μοναστήρια και έψαλλε στη χορωδία της εκκλησίας του χωριού του.

                        Στα δεκαοκτώ του χρόνια ένοιωσε μέσα του τη μοναχική κλίση. Έτσι με την ευλογία των γονέων του και αφού επισκέφτηκε σχεδόν διακόσια μοναστήρια στην πατρίδα του κίνησε μ’ άλλους πιστούς να επισκεφτεί τα Ιεροσόλυμα και το Άγιον Όρος. Καθ’ οδόν για τα Ιεροσόλυμα και συγκεκριμένα στην Κωνσταντινούπολη «εγνωρίστηκε με τον οικονόμο-μοναχό του κελλιού Μπουραζέρη το οποίο ανήκει στην αγιορείτικη μονή Χιλιανδαρίου. Του είπε τότε ο οικονόμος «θέλεις να γίνης μοναχός;» «θέλω» απάντησε ο δεκαοχτάχρονος Τιμόθεος, και ο φωτισμένος οικονόμος του αποκρίθηκε: «Βάλε μετάνοια και από σήμερα είσαι δόκιμος στη συνοδεία μας».

                        Έτσι αφού περάτωσε το προσκύνημά του στα Ιεροσόλυμα ήλθε και κατατάχτηκε στη συνοδεία του Μπουραζέρη και σ’ ένα χρόνο έγινε μοναχός. Στην καλή όμως συνοδεία δε θα μείνει για πολύ. Ο πόθος του για άσκηση και η αγάπη του για ησυχία θα τον φέρουν στα φρικτά Καρούλια. Σε μιά σπηλιά, που ήταν στα θεμέλια του ασκητηρίου του Αγίου Γεωργίου, θα μείνει για δεκαπέντε ολάκερα χρόνια.

                        Κάθε Σάββατο ανέβαινε στο ασκητήριο του Αγίου Γεωργίου και κοινωνούσε. Αμέσως μετά κατέβαινε πάλι στη σπηλιά του. «Στόν Άγιο Γεώργιο υπήρχε ένας πολύ σοφός, κατά κόσμον και κατά Θεόν, Γέροντας, τον οποίο αποκαλούσε διδάσκαλο». Ο Γέροντας αυτός υπήρξε συνοδοιπόρος και πατέρας πνευματικός του Τύχωνα κατά την πολύχρονη θητεία του στα Καρούλια.

                        Ο άγνωστος σε μας Γέροντας έδινε στον Τύχωνα ένα πατερικό βιβλίο κάθε μήνα. Επιστρέφοντάς το θα έπρεπε να του διηγηθεί το περιεχόμενό του. Αν δεν του το έλεγε επακριβώς δεν του το άλλαζε. Με αυτόν τον τρόπο τελείωσε ο μοναχός Τύχων την ανάγνωση όλων σχεδόν των Πατέρων της Εκκλησίας μας.

                        Στήν Καψάλα
                        Σάν πέρασαν δεκαπέντε χρόνια άφησε ο μοναχός Τύχων τα Καρούλια και ήλθε στην «έρημο» της Καψάλας, στην περιοχή της Καλιάγρας. «Εδώ είδε ένα όραμα πως ήταν νύκτα Αναστάσεως και πως έψαλε όλη την αναστάσιμη ακολουθία με χαρά». Το είπε στον πνευματικό του ο οποίος μόλις τ’ άκουσε τον πήρε απ’ το χέρι και τον οδήγησε στο μοναστήρι του Σταυρονικήτα όπου χειροτονήθηκε ιερέας.


                        Η καλύβα του δεν είχε εκκλησία γι’ αυτό και ξεκίνησε για να φτιάξει. Ακτήμων όμως καθώς ήταν αδυνατούσε να βρεί τα αναγκαία χρήματα. Αποφάσισε λοιπόν να πάει να ζητήσει ελεημοσύνη. Στο δρόμο πηγαίνοντας συνάντησε κάποιο μοναχό και του είπε πως θέλει να φτιάξει εκκλησία αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό. Ο μοναχός έκπληκτος απάντησε στον παπά-Τύχωνα πως μόλις την μέρα εκείνη είχε λάβει μία επιστολή και χρήματα για να τα δώσει σ’ όποιον θα ’θελε να κτίσει εκκλησία. Η χαρά και η συγκίνηση του παπά-Τύχωνα ήταν μεγάλη. Αφού πήρε τα χρήματα ευχαριστώντας το μοναχό, κάλεσε τεχνίτες που μετάτρεψαν ένα απ’ τα κελλιά της καλύβας σε μία λιτή, μικροσκοπική εκκλησία.

                        Το καλύβι του, φτωχικό κι απέριττο, στέκει ακόμα μάρτυρας αξιόπιστος της αγίας φτώχειάς του. Στο εσωτερικό του βλέπει κανείς τις λιγοστές σανίδες που χρησίμευαν για κρεββάτι και κάθισμα, δυό σκαμνάκια και λίγα μαγειρικά σκεύη. Λίγο πιό πέρα ένας διάδρομος τριών μέτρων οδηγεί στο μικρό εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού όπου ο γέροντας συνομιλούσε με τους Αγγέλους και συλλειτουργούσε με τους Άγιους.

                        Στην Καψάλα έμεινε σχεδόν σαράντα τέσσερα χρόνια. Στα χρόνια αυτά πολλοί άνθρωποι τον επισκέφτηκαν. Ανάμεσά τους μητροπολίτες, ηγούμενοι και μοναχοί. Πολλοί ήταν επίσης και οι λαϊκοί που έρχονταν κοντά του κουρασμένοι από την «αλμυρά του κόσμου ακαταστασία» για ν’ αναπαυτούν, ν’ ακούσουν τις συμβουλές του που ήταν «σταλαγματιές βιωμάτων της καρδιάς του».

                        Λειτουργός του Υψίστου
                        Τή Θεία Λειτουργία ο παπά-Τύχωνας την αγαπούσε πολύ. Ο υποτακτικός του πάτερ Παΐσιος διηγείται χαρακτηριστικά: «Η Θεία Λειτουργία για τον Γέροντα ήταν ένα άνοιγμα του ουρανού. Σαν τον Παύλο ηρπάζετο και σαν τον Άγιο Σπυρίδωνα συναναστρέφετο τους αγγέλους του Κυρίου. Όταν έμπαινε στην Αγία Αναφορά και άρχιζε να διαβάζη την ευχή: «Μετά τούτων και ημείς των μακαρίων δυνάμεων Δέσποτα φιλάνθρωπε βοώμεν και λέγομεν Άγιος, Άγιος» ο παπά-Τύχων έβλεπε τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ».


                        Ο ευλογημένος γέροντας ζούσε πραγματικά τη θεία Λειτουργία. Την αγαπούσε τόσο, καθώς λέει ο ιερομόναχος Αγαθάγγελος, που «τήν ώρα της λειτουργίας έφτανε να μεταρσιώνεται. Έφτανε να βραδυάζη, απ’ το πρωί που είχε αρχίσει, και δεν είχε τελειώσει. Όλος έξαρση, την ώρα του Χερουβικού και του καθαγιασμού, έψαλε με αγγέλους τον ύμνο τους στα ουράνια, έβλεπε κατόπιν πως ήταν στην αγία Τράπεζα και τελείωνε την λειτουργία και δεν καταλάβαινε πως πέρασε η ώρα...»

                        Πραγματικά στο πρόσωπο του ιερέα Τυχωνα βλέπομε, όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος, «τόν μεθυσμένο από την αγάπη του Θεού, τον ιερουργόν που μεθίσταται σε άλλους κόσμους και ημπορεί να λέγει ότι τον σηκώνει ο Δεσπότης Χριστός και τον εξάγει «τού τε χώρου του τε ζόφου και εισάγει εις άλλον, είτε κόσμον ή αέρα....καί πρός φώς εισάγει μέγα» (Συμεών ο Νέος Θεολόγος}.

                        Φωτισμένος Δάσκαλος
                        «Εδίδασκε ο παπά-Τύχων με την αγιασμένην ζωήν του. Η απλότητά του και η βαθειά του ταπεινοφροσύνη μιλούσαν τόσο φανερά. Μιλούσε και δίδασκε και με κλειστό το στόμα, όταν όμως άρχιζε να διδάσκη, να λέη τις συμβουλές του ο Γέροντας καθισμένος στη ρίζα της μικρής ελιάς, δίπλα στον τάφο του ή στη σκληρή σανίδα του κρεββατιού του, τότε η ψυχή του μαθητού εγοητεύετο».


                        Γοήτευε τις ψυχές ο δάσκαλος παπά-Τύχων. Απλά μιλούσε κι απλά δίδασκε. Άρχιζε διδάσκοντάς σε να ξεκινάς πάντα από το Θεό. Γι’ αυτό και μόλις έφτανες στο κελλί σ’ έπαιρνε απ’ το χέρι και σε οδηγούσε στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταύρου. Έψαλλε το «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» και το «ΣΩΣΟΝ ΚΥΡΙΕ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ». Μετά αφού σ’ έβαζε να κάνεις τρείς μετάνοιες μπροστά στο μεγάλο σταυρό που ήταν στημένος σε κεντρική θέση εκεί μέσα πρόσθετε το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελεήσεις τον δούλον σου».

                        Έπειτα αφού σε κερνούσε άρχιζε ν’ απαντά στις ερωτήσεις σου. Σε συμβούλευε κι ήταν οι συμβουλές του απ’ ατόφιο χρυσάφι καμωμένες. Σου έλεγε για την ταπεινοφροσύνη. Σου έλεγε, με τα σπασμένα ελληνικά του, πως «κάθε πρωί ο Θεός ευλογεί όλο κόσμο με ένα χέρι. Βλέπει ταπεινό! Ευλογεί με δύο χέρια. Πά, πά, πά. Ταπεινό άνθρωπο αξίζει πιό πολύ απ’ όλο κόσμο».

                        Μελετούσε πολύ ο παπά-Τύχων κι επέμενε στο θέμα της μελέτης. Τόνιζε συχνά πως «όταν διαβάσει νούς καθαρίσει».

                        Η ευχή σύντροφος παντοτινός της ζωής του. Ζώντας τα ευεργετήματά της έλεγε: «Πάντοτε να κάνης ευχή πρίν αρχίσης κάθε δουλειά να λές: Θεέ μου δώσε μου δύναμη και φώτιση, κατόπιν ν’ αρχίζεις τη δουλειά σου και στο τέλος να λές, Δόξα τώ Θεώ».

                        Πνευματικός, φωτισμένος ο ίδιος, καθοδηγητής από τους λίγους, αξιώθηκε κοντά σε γέροντες ευσεβείς να βιώσει τις ευεργεσίες που δίδει ένας καλός πνευματικός. Γι’ αυτό και συμβούλευε: «Γιά να βρής καλόν πνευματικό να κάνεις τρείς μέρες προσευχή και κατόπιν τι ο Θεός θα φωτίση. Και στο δρόμο που θα πηγαίνης να κάνης προσευχή να τον φωτίση ο Θεός να σου πή λόγους καλούς».

                        Τα περισσά του δάκρυα τα μάζευε με ένα πανί που ήταν πάντα μουσκεμένο. Τούτα τα δάκρυά του στέκαν μάρτυρες αξιόπιστοι για το πόσο ζούσε τη συμβουλή που τόνιζε πώς: «Δάκρυα, παιδί μου, δάκρυα, αυτό θέλει ο Θεός».

                        Η σχέση του μοναχού με τα χρήματα και τα υλικά αγαθά θέλει πολλή προσοχή. Τόξερε αυτό ο φωτισμένος μοναχός καθώς έλεγε πως «ο ερημίτης έχει ευλογία να κρατά μόνο τα απαραίτητα χρήματα για τα σαρανταλείτουργα. Γύρω απ’ την καλύβα του μπορεί να έχει κλήματα για να παίρνη σταφύλια, λίγες ελιές για το λάδι κι ένα κήπο για τα λαχανικά του. Αυτά να του είναι αρκετά και να μη λησμονά την ελεημοσύνη». Τόξερε ο παπά-Τύχων μα κι αληθινά το ζούσε γι’ αυτό σαν του περίσσευαν χρήματα τα έστελλε σε κάποιο μπακάλη στις Καρυές διαμυνώντας του: «Παρακαλώ κάνε αγάπη να πάρη ψωμί και να δώση φτωχό άνθρωπο, αυτό που έχει ανάγκη».

                        Μοναχός που τιμούσε το μοναχικό σχήμα συνειδητοποιεί αληθινά το βάρος του γι’ αυτό και τόνιζε: «Δέν αρκεί απλά να το φέρουμε αλλά και να έχουμε μία αγία ζωή. Στη Ρωσσική Εκκλησία τρέφεται άπειρος σεβασμός στους μεγαλόσχημους μοναχούς. Το μέγα σχήμα αντικαθιστά τον άγγελο, τον τέλειο μοναχό, τον απαλλαγμένο από πάσα βιοτική μέριμνα. Είναι αυτός που ανέβηκε όλες τις αρετές, ζητά την αγγελική ζωή, μεριμνά τα του Θεού, πως θ’ αρέση μόνο στον Θεό, όχι στους ανθρώπους. Αυτό είναι το μέγα σχήμα: κελλί, εκκλησία, νηστεία προσευχή αδιάλειπτος. Δεν δικαιολογείται ο μεγαλόσχημος να περιφέρεται δεξιά κι αριστερά, ούτε ν’ ασχολείται με τη διοίκηση. Στη Ρωσική Εκκλησία τον μεγαλόσχημο τον θεωρούν άγιο. Λέγουν πως αν δούν τον πατριάρχη πρώτα θα βάλουν μετάνοια στον μεγαλόσχημο. Όχι όπως το έχουμε εμείς που το φορούν οι νέοι και καμαρώνουν, αυτό είναι αμαρτία».

                        Χαρισματούχος ερημίτης
                        « Ο μακάριος παπά-Τύχων αφού αξιώθηκε να γίνη «τέκνον Θεού», και να αναγεννηθή «άνωθεν εκ Πνεύματος αγίου και να έχη τον Χριστόν μέσα στην αγιασμένη του καρδιά, αξιώθηκε και της μεγάλης τιμής να σκηνώση η χάρις του Κυρίου μέσα στην ψυχή του»

                        Για τα χαρίσματά του έχουν γράψει με περισσή επιτυχία τόσο ο μακαριστός μητροπολίτης Χαλκίδος όσο και ο ιερομόναχος Αγαθάγγελος. Ο γράφων γνωρίζοντας την αδυναμία του δεν θα τα παρουσιάσει όλα. Απλώς για να μην αδικήσει το γέροντα θα προσπαθήσει να παρουσιάσει δύο απ’ αυτά μορφοποιώντας έτσι ακόμα μιά πτυχή του φωτεινού βίου του ερημίτη Τύχωνα.


                        Είχε λοιπόν ο παπά-Τύχων το χάρισμα της αναστροφής με τα αγρίμια. Σαν στο καλύβι εμφανίζονταν κανένα μικρό ποντίκι πρότειναν στο γέροντα να πάρει καμμιά γάτα. Η απάντησή του βεβαίωνε το χάρισμα που είχε:« Όχι γάτα. Έχω εγώ άλλο γάτα, μιάμιση γάτα μεγάλο έρχεται. Άνθρωπο δε φοβάται. Τρώει ποντίκια, μετά φεύγει πάει λάκο μέσα στο δάσος.»

                        Το χάρισμα της διακρίσεως είναι πολλές φορές καθώς λένε γέννημα της ησυχίας της ερήμου. Χαρακτηριστικά τα παρακάτω πιστοποιούν πως ο μοναχός Τύχων είχε κι αυτό το χάρισμα που αναφέρει ο Χαλκίδος Νικόλαος: «Όταν κάποιος νεαρός θεολόγος τον επεσκέφθη και του είπε ότι είχε πάει στο Όρος για να γίνη μοναχός και να διακόψη κάθε επαφήν με τον πολυτάραχο κόσμο, ο Γέροντας τον διεβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να μείνη στο Μοναστήρι. Και πράγματι μέσα σε λίγους μήνες έφυγε από εκεί και εγύρισε στην «όζουσαν του κόσμου θάλασσαν».

                        Η κοίμησή του, ηλιοβασίλεμα φωτεινό
                        Φωτεινή ήταν η ζωή του, φωτεινό και το τέλος του. Δίκαιος στη ζωή του ολόκληρη δεν φοβήθηκε το θάνατο. Τον περίμενε με ηρεμία και χαρά. Περίπου δέκα μέτρα απ’ το κρεββάτι του άνοιξε τον τάφο του: Τον άνοιξε ο ίδιος. Τον έσκαψε με τα χέρια, και καθώς ήταν ο σωρός το χώμα, στην άκρη είχε μπηγμένο το φτυάρι. «Νά έτσι ρίξει χώμα», έλεγε στο μοναχό που τον επεσκέπτετο και έκανε την σχετική κίνησι ρίχνοντας μιά φτυαριά χώμα μέσα στον τάφο του. Εφύτεψε και ένα δεντρολίβανο στην άκρη. Συχνά έδινε οδηγίες για το τι θα κάνουν στην έξοδό του. —«Πεθαίνει παπά - Τύχων; Σιωπή! Κάνει κομποσχοίνι. Μετά λές: παπά-Τύχων πέθανε.»


                        Ετοίμασε και τα γράμματα που θα έστελλαν σε γνωστούς και φίλους του μετά το θάνατό του. Ήταν γράμματα απλά μα πρόδιδαν τον πλούτο του συντάκτη τους.

                        «Φίλος παπά - Τύχων απέθανε ημέρα... (άφηνε κενόν) παρακαλώ διάβασε μία ευχή».

                        Ο Θεός τον αξίωσε να προγνωρίζει το θάνατό του. Τόλεγε στον υποτακτικό του «Παπά Τύχων αν θέλη Θεός ζήσει μία βδομάδα, δέκα μέρες». Λίγες μέρες μετά η Παναγία φανερώθηκε στο γέρο-ερημίτη και σαν ο υποτακτικός του, π. Παίσιος, τον ρώτησε τι του είπε, ο παπά Τύχων απάντησε απλά: «Είπε παπά - Τύχωνα περάσει η γιορτή Της πάρει».

                        «Καί πράγματι αφού πέρασε η εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου 8 Σεπτεμβρίου, σε δύο ημέρες, στις 10.9.1968 αφού έλαβε το «εφόδιον της αθανασίας», μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, εξέφρασε την ευχαρίστησή του με προσευχή και με λαμπερό πρόσωπο, έκανε το σημείον του Τιμίου Σταυρού που τόσο αγαπούσε και ανεπαύθη. Αν ζούσε ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης θα μπορούσε να γράψη «ως δε επλήρωσε την ευχαριστίαν και η χείρ επαχθείσα διά της σφραγίδος τώ προσώπω το πέρας της ευχής διεσήμανε, μέγα τι και βύθιον αναπνεύσασα τη προσευχη την ζωήν συγκατέληξεν» (Βίος Οσίας Μακρίνης)».

                        Πηγή: Πεγειώτης Ιωάννης - Περιοδικό Ορθόδοξη Μαρτυρία, τεύχος 22agiazoni.gr
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
                        Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                        Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Έχεις άγχος;
                        Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                        Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                        Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…

                        Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!