Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«ἂν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἂν τινων κρατῆτε κεκράτηνται» (Ἰωάν.20,23)
Σήμερα Κυριακή τοῦ Θωμᾶ, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, καὶ ξαναθυμόμαστε οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ τὴν περίπτωση ἐκείνη τοῦ Ἀποστόλου Θωμά, ὁ ὁποῖος ἀρνήθηκε κατ’ ἀρχὰς πεισματικὰ νὰ δεχθεῖ τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῶν ὑπόλοιπων συμμαθητῶν του γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Διδασκάλου των. Καὶ συγχρόνως ἀκούγοντας τὴν σχετικὴ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ ξαναθυμόμαστε καὶ τὸ μοναδικὸ προνόμιο, πού ἐχάρισε ὁ Ἀναστάς Κύριος στοὺς ἁγίους Ἀποστόλους Του τὴν ἴδια ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεώς Του. Τὸ προνόμιο πού ἔχει σχέση μὲ τὴ διαχείριση τῶν ἁμαρτιῶν μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ὅταν δηλαδὴ ἀπευθυνόμενος στοὺς κατάπληκτους μαθητές Του πού Τὸν εἶδαν καὶ πάλι ζωντανὸ ἀνάμεσά τους τοὺς μετέδωσε τὸ ἐξαιρετικὸ χάρισμά Του: «Ὅποιων συγχωρεῖτε τὶς ἁμαρτίες νὰ ξέρετε, ὅτι καὶ ὁ Θεὸς τὶς ἔχει συγχωρήσει. Ὅπως ἐπίσης καὶ ὅποιων δὲν τὶς συγχωρεῖτε νὰ ξέρετε ὅτι καὶ ὁ Θεὸς δὲν τὶς ἔχει συγχωρήσει».
Στὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Ἀναστάντος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἂς σταθοῦμε προσεκτικὰ σήμερα, διότι δυστυχῶς βρέθηκαν «χριστιανοὶ» πού τὰ περιφρόνησαν. Μάλιστα! Ἐνῶ τὰ ὑποβλητικὰ αὐτὰ λόγια, πού πρώτη φορὰ ἀντήχησαν στὸ ὑπερῶο τῶν Ἱεροσολύμων, προϋπέθεταν κάποια ὁρισμένη τάξη λειτουργῶν τῆς Ἐκκλησίας μὲ τέτοια ἀνεκτίμητα θεϊκὰ προνόμια, δηλαδὴ τοὺς ἱερεῖς, οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς λεγόμενους Προτεστάντες τὰ ἀψήφησαν καὶ δὲν δέχονται τὴν εἰδικὴ Ἱερωσύνη, καὶ δὲν παραδέχονται καὶ τὸ Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως. Τὴν τακτική τους αὐτὴ ἀκολούθησαν καὶ ἀκολουθοῦν καὶ οἱ λεγόμενοι χιλιαστές. Οὔτε ἱερεῖς ἔχουν, οὔτε τιμοῦν ὅπως πρέπει τὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Μὲ ποιὸ δικαίωμα ἄραγε περιφρόνησαν τὸ πασχαλινὸ αὐτὸ δῶρο τοῦ Χριστοῦ μας στοὺς ἁγίους Ἀποστόλους καὶ τοὺς διαδόχους των; Ἄγνωστο! Δὲν ἄκουσαν ποτὲ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, πῶς ἐξυμνεῖ αὐτὸ τὸ μοναδικὸ προνόμιο τοῦ Θεανθρώπου στοὺς ἀνθρώπους του, τοὺς ἱερεῖς Του; «Γιὰ σκεφθεῖτε, ἐδίδασκε ὁ ἱερὸς Πατήρ, ἄνθρωποι, πού κατοικοῦν κάτω στὴ γῆ νὰ διαχειρίζωνται πράγματα οὐράνια, γιὰ τὰ ὁποῖα οὔτε ἄγγελοι, οὔτε ἀρχάγγελοι ἔχουν κάποια ἐξουσία καὶ δικαιώματα..Καὶ ὅ,τι κάνουν κάτω οἱ ἱερεῖς νὰ τὰ ἐπικυρώνει ἀπὸ πάνω ὁ Θεός… Τί λέγει τὸ Εὐαγγέλιο; Πᾶσαν τὴν κρίσιν ὁ Πατὴρ ἔδωκε τῷ Υἱῶ. Καὶ ἐγὼ τί βλέπω; Αὐτὴ τὴν κρίση ὁ Υἱὸς ὁλόκληρη νὰ τὴν δίνει στοὺς ἱερεῖς του…».
Εἶναι λυπηρὸ ὅτι βρέθηκαν ἄνθρωποι, προφανῶς ἀγνώμονες, πού περιφρόνησαν τὴν δωρεὰ αὐτὴ τοῦ Θεοῦ καὶ κατὰ συνέπεια ἀκύρωσαν καὶ τὴν ἰδιαίτερη τιμὴ τῶν ἱερέων καὶ τὸ Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως, τὸ ὁποῖο τόση ἀνακούφιση καὶ χαρὰ καὶ ἄνεση δίνει στὸν κουρασμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἄνθρωπο. Καὶ ὅμως κατάσπαρτη εἶναι ἡ Ἁγία Γραφὴ ἀπὸ τόσα διαφωτιστικὰ χωρία, τὰ ὁποῖα στηρίζουν τὸν θεσμὸ τῆς Ἱερωσύνης, τὸν ὁποῖον ἀπέρριψαν χωρὶς λόγο σοβαρὸ καὶ ἀξιόπιστο οἱ λαϊκιστὲς Προτεστάντες καὶ οἱ αἱρετικοὶ χιλιαστές. Τὸ ἴδιο ὑπάρχουν ἐπαρκῆ χωρία στὰ ἱερά μας κείμενα, ὅπου θεμελιώνεται τὸ Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Γιατί τὰ παραβλέπουν ὅλα αὐτά; Γιατί δὲν ἀκοῦν σήμερα τὸν Ἀναστάντα Κύριό μας νὰ δωρίζει στοὺς ἀγαπημένους Ἀποστόλους τέτοια δωρεὰ ἀνεκτίμητη; Καὶ πρὶν νὰ πάθει ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ τοὺς εἶχε κυριολεκτικὰ ἐφοδιάσει μὲ σπάνια χαρίσματα, τὰ ὁποῖα ἄνθρωπος δὲν εἶχε ποτὲ ἐπὶ γῆς, χαρίσματα ἀξιοζήλευτα. Οἱ δώδεκα Ἀπόστολοι, οἱ πτωχοὶ καὶ ταπεινοὶ κατὰ κόσμον, ἄκουσαν τὰ σπάνια ἐκεῖνα λόγια - ὑποσχέσεις «ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε…». (Μάτθ. 10,8). Ἀλλὰ ἡ πασχαλινὴ δωρεὰ Του ξεπερνοῦσε κατὰ πολὺ τὶς προηγούμενες δωρεές, πού ἀπήλαυσαν οἱ πτωχοὶ Ἀπόστολοι: «ἂν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας ἀφίενται αὐτοῖς, ἂν τινων κρατῆτε κεκράτηνται…». Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ θεόσδοτο δικαίωμα τῶν ἱερέων νὰ συγχωροῦν τὶς ἁμαρτίες,ὅπως εἴπαμε, τὸ ἀμφισβητοῦν οἱ Προτεστάντες, ὅπως στὴν ἀρχαία Ἐκκλησία οἱ λεγόμενοι Νοβατιανοὶ καὶ Μοντανιστές. Ἕνα δικαίωμα πού ξεπερνᾶ τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ ὁ Κύριος στὴν ἀρχὴ τὸ εἶχε δώσει στὸν Ἀπόστολο Πέτρο, ὅταν τοῦ ἔλεγε «καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσης ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσης ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς». (Ματθ. 16,19). Αὐτὸ τὸ θεικὸ δικαίωμα, ὅπως καθαρὰ ἀκούσαμε σήμερα στὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς του Θωμά, θὰ τὸ δώσει ὁ Κύριος σὲ ὅλους τούς Ἀποστόλους. Τὸ δικαίωμα αὐτὸ δὲν θὰ ἐξαφανισθεῖ, ὅταν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι θὰ φύγουν ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἀλλὰ θὰ ἀποτελέσει θεσμὸν στὴν Ἐκκλησία.
Ἐπειδὴ ὅμως ἐφέτος τὸ κήρυγμά μας περιστρέφεται σὲ θέματα τῶν αἱρέσεων, στὸ σημεῖο αὐτὸ ἂς προσθέσουμε μερικὰ ἀκόμη γιὰ τὴν ἀντίληψη πού ἔχουν γιὰ τὴν Ἐξομολόγηση οἱ Προτεστάντες, οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ὁποίους ζοῦν καὶ ἐργάζονται στὴν Εὐρώπη. Γι’ αὐτοὺς ἡ μετάνοια δὲν χρειάζεται γιὰ τὸν χριστιανό, πού ἁμάρτησε. Ὑποστηρίζουν ὅτι τὸ Βάπτισμα δημιουργεῖ τέτοιο δεσμὸ μὲ τὸν Θεό, τὸν ὁποῖον καμία ἁμαρτία δὲν μπορεῖ νὰ διασπάσει. Ἀλλὰ συγκαταβαίνοντας δέχονται τὴν ἐξομολόγηση μόνο γιὰ λόγους ψυχολογικοὺς καταργώντας κάθε ἔννοια μυστηρίου καὶ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν.
Ἀλλὰ ἂς τοὺς ἀφήσουμε στὶς πλάνες των. Προτεστάντες καὶ χιλιαστές. Ὁ Πανάγαθος Θεὸς ἂς δείξει τὸ ἄπειρό Του ἔλεος στὶς ψυχὲς των. Καὶ ἐμεῖς ἂς δοξάζουμε τὸ πανάγιο Ὄνομά Του γι’ αὐτὴν τὴν ἀνεκτίμητη Δωρεά Του. Οἱ ἱερεῖς Του νὰ συγχωροῦν τὶς ἁμαρτίες καὶ ἐκεῖνος ὁ Ὕψιστος Θεὸς νὰ ἐπικυρώνει τὴν πράξη τους. Ἀμὴν
+Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
