Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Πρέπει ν᾿ αγαπάμε τον αδελφό μας πάντα και μάλιστα περισσότερο όταν αμαρτάνει ενώπιον του Θεού ή βλάπτει εμάς τους ίδιους, γιατί τότε είναι άρρωστος, βρίσκεται σε κίνδυνο, σε κατάσταση πνευματικής αποχαύνωσης. Τότε πρέπει να νιώσουμε περισσότερη συμπάθεια για εκείνον, να προσευχηθούμε, να βάλουμε στην καρδιά του ένα θεραπευτικό επίθεμα, δηλαδή να του πούμε ένα λόγο καλοσύνης, παρηγοριάς, αγάπης, συγχωρητικότητας, μιά συμβουλή. « Γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, χαριζόμενοι εαυτοίς, καθώς και ο Θεός εν Χριστώ εχαρίσατο υμίν» (Εφεσ. Δ΄ : 32).
Όλες οι αμαρτίες και τα πάθη, οι έριδες κι οι φιλονικίες, στην πραγματικότητα είναι πνευματικές ασθένειες. Έτσι πρέπει να τις αντιπετωπίζουμε. Όλα τα πάθη είναι φωτιά της ψυχής, μεγάλη φωτιά, που μαίνεται μέσα μας. Είναι μιά φωτιά που βγαίνει από τη γέεννα. Τη φωτιά αυτή πρέπει να τη σβήσουμε με το νερό της αγάπης, που είναι τόσο δυνατό, ώστε μπορεί να σβήσει κάθε εσωτερική φωτιά της κακίας και των άλλων παθών. Αλίμονό μας όμως! Αλίμονο στη φιλαυτία μας αν τροφοδοτούμε τη φωτιά αυτή με άλλη, καινούργια φωτιά, με την κακία και τον εκνευρισμό μας. Έτσι γινόμαστε βοηθοί των πονηρών πνευμάτων, επειδή δυναμώνουμε τη φωτιά στις ψυχές μας με διάφορα πάθη. Αν ενεργούμε έτσι, είμαστε κι εμείς άξιοι της φωτιάς της γέεννας. Κι αν δε μετανοήσουμε και δε γίνουμε στο μέλλον «τή κακία νηπιάζοντες και τέλειοι ταίς φρεσί», θα καταδικαστούμε μαζί με το διάβολο και τους αγγέλους του στο πύρ το εξώτερο.
Άς μην αφήσουμε την κακία να μας καταβάλλει, αλλ᾿ ας νικήσουμε το κακό με το καλό. Πόσο κολασμένοι είμαστε εμείς οι άνθρωποι! Δε μάθαμε ακόμα να λογαριάζουμε μεγάλο ψυχικό όλεθρο κάθε αμαρτία και να λυπόμαστε καρδιακά, ειλικρινά κι ολόψυχα εκείνους που αμαρτάνουν. Δεν αποφεύγουμε την αμαρτία όπως το δηλητήριο ή το φίδι. Χρονοτριβούμε. Δε λυπόμαστε τον εαυτό μας όταν επιμένουμε στην αμαρτία. Δε θρηνούμε ενώπιον του Κυρίου, του δημιουργού μας.
Πηγή: hristospanagia.gr
