Ο ταπεινός ποτέ δέν ενοχλείται...


Ανάγνωση σε 1.4 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
τού Τίτο Κολλιάντερ
Άν δε βρίσκουμε μέσα μας πλούσιους καρπούς αγάπης, ειρήνης, χαράς, καλοσύνης, ταπεινοφροσύνης, απλότητας, ειλικρίνειας, πίστης, υπομονής, τότε όλη η εργασία μας πάει στα χαμένα, παρατηρεί ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος.

Η εργασία γίνεται για να έχουμε κάποτε συγκομιδή. Η συγκομιδή όμως είναι του Κυρίου. Συνεπώς πρόσεχε άγρυπνα τον εαυτό σου και γίνε συνετός.


Άν παρατηρήσεις πως γίνεσαι ευερέθιστος και ανυπόμονος, τότε γίνε λίγο πιό χαλαρός στις απαιτήσεις σου.

Νιώθεις ότι υποβλέπεις εύκολα τους άλλους και τους μαλώνεις ή τους κάνεις με το παραμικρό υποδείξεις;

Νά ξέρεις πως βρίσκεσαι σε λάθος δρόμο.

Όποιος απαρνείται τον εαυτό του δεν έχει λόγους να μαλώνει εγωϊστικά τους άλλους.

Έχεις ίσως την εντύπωση ότι σε ενοχλούν οι άλλοι ή οι εξωτερικές περιστάσεις;

Δέν έχεις καταλάβει τότε σωστά τη δουλειά σου.

Κάτι που φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι είναι ενοχλητικό είναι στην πραγματικότητα μία ευκαιρία για την εξάσκηση της υπομονής, της ανοχής και της υπακοής.

Ο ταπεινός ποτέ δεν ενοχλείται.

Μπορεί ίσως μόνο να ενοχλεί τους άλλους.

Γι’ αυτό παραμέριζε και εξαφάνιζε τον εαυτό σου.

«Είσελθε εις το ταμείον σου» και κλείσε την θύραν σου.

Κι όταν ακόμα είσαι υποχρεωμένος να ζείς μέσα σε μεγάλη και θορυβώδη συντροφιά.

Καί αν αυτό σου φαίνεται βαρύ, από καιρό σε καιρό βγές έξω, οπουδήποτε, αρκεί να είσαι μονάχος και φώναξε με όλη σου την ψυχή και ζήτησε τη βοήθεια του Κυρίου.

Ο Κύριος θα εισακούσει τη δέησή σου.

Νά είσαι, στο φρόνημά σου, σαν μία ρόδα, συμβουλεύει ο στάρετς Αμβρόσιος.

Όσο λιγότερο ακουμπάει στη γή η ρόδα τόσο πιό γρήγορα γυρίζει και τρέχει πρός τα εμπρός.

Μή σκέφτεσαι, μη μιλάς και μην προσκολλάσαι στα γήινα πράγματα, περιορίσου μόνο στα πιό αναγκαία.

Ο ίδιος πνευματικός υπενθυμίζει, από την άλλη, ότι ρόδα που βρίσκεται εντελώς στον αέρα δεν μπορεί να γυρίσει, ούτε να κινήσει το όχημα πρός τα εμπρός.

Πηγή: Από το βιβλίο του Τίτο Κολλιάντερ «Ο δρόμος των ασκητών». ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ, ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ. ΕΤΟΣ ΙΔ΄ – ΤΕΥΧΟΣ 64 – ΙΟΥΛΙΟΣ – ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015 «σπιτάκι της Μέλιας»

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

        • Συνέχεια Άρθρου ▼
          Εκείνο που θα συγκινήση περισσότερο τον Θεό την ημέρα της Κρίσεως, είναι η εργασία που έκανε ο καθένας μας στον παλαιό του άνθρωπο!


          Μεγαλύτερη αξία έχει ένας που απέκτησε αρετές με αγώνα, παρά εκείνος που γεννήθηκε με φυσικές αρετές, ο οποίος θα πρέπη να τις διπλασιάση, για να ακούση το ευ, δούλε αγαθέ…
          Διάκριση φυσικά όλοι οι άνθρωποι έχουμε λίγη, αλλά δυστυχώς δεν την χρησιμοποιούμε για τον εαυτό μας, οι περισσότεροι από εμάς, αλλά για τους συνανθρώπους μας (για να μη… διακριθούν) και την μολύνουμε με την κρίση και κατάκριση και την απαίτηση να διορθωθούν οι άλλοι, ενώ θα έπρεπε να έχουμε απαίτηση μόνον από τον εαυτό μας, που δεν αποφασίζει να αγωνιστή στα ζεστά, να κόψη τα πάθη του, να ελευθερωθή η ψυχή του, να πετάξη στον Ουρανό.

          Όσοι δεν αποφασίζουν να αρχίσουν αγώνα με φιλότιμο, αλλά κυλάνε την ζωή τους στον αόριστο χρόνο, συνέχεια ζαλισμένοι και αρρωστημένοι ψυχικά και σωματικά θα βρίσκωνται, και τελικά αρχηστεύονται και τα χαρίσματα που τους έδωσε ο Θεός, για τα οποία και θα ζητήση λόγο.

          Ο έξυπνος και διακριτικός άνθρωπος αξιοποιεί όχι μόνον τα χαρίσματα που του έδωσε ο Καλός Θεός, και τις καλοσύνες των ανθρώπων για την πνευματική του πρόοδο, αλλά και τις αδικίες, τις περιφρονήσεις κ.λπ. των συνανθρώπων του, τις οποίες και αυτές αποδίδει στην κακία του ανθρωποκτόνου, τον οποίο και αυτόν λυπάται για το πολύ φοβερό του κατάντημα, όπως λυπάται και για το κατάντημα της ψυχής του, και ζητάει το έλεος του Θεού.

          Η αυτομεμψία με την αυτοκριτική πολύ βοηθάει για να πέσουν τα λέπια από τα μάτια της ψυχής μας, για να ιδούμε καθαρά.

          Την αυτομεμψία οι ευαίσθητοι θα πρέπη να την προσέξουν πολύ, γιατί ο πονηρός προσπαθεί να την κάνη απελπισία (με την υπερευαισθησία). Η αυτομεμψία θα πρέπη να συνοδεύεται πάντα με την ελπίδα στον Θεό. Όταν βλέπη κανείς άγχος σ’ αυτήν την περίπτωση, θα πρέπη να καταλάβη ότι έβαλε την ουρά του το ταγκαλάκι…

          Απόσπασμα από το βιβλίο του Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου. «Επιστολές» έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

          Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_88.html
          Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
          Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
          Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
        • Συνέχεια Άρθρου ▼
          Η αγάπη είναι ο δρόμος προς την Σωτηρία

          Τό να προσφέρεις στους άλλους φαίνεται βαρύ, η αγάπη όμως το κάνει ελαφρύ.
          Τό να παίρνεις από τους άλλους φαίνεται ευχάριστο, η αγάπη όμως το κάνει δυσάρεστο.
          Τό να κακολογείς τους άλλους φαίνεται απολαυστικό, η αγάπη όμως το κάνει πικρό.
          Γιά την αγάπη η μεγαλύτερη απόλαυση είναι ο καλός λόγος και ο έπαινος όλων. 
          Ο θυμός, πάλι, δίνει κάποιαν άγρια ευχαρίστηση, όχι όμως στον άνθρωπο της αγάπης, γιατί αυτός δεν γνωρίζει τον θυμό.
          Άν τον λυπήσει ο συνάνθρωπός του, δεν θυμώνει, αλλά ξεσπάει σε δάκρυα, παρακάλια και ικεσίες. 
          Άν δεί τον συνάνθρωπό του να αμαρτάνει, θρηνεί και πονάει ψυχικά· μα ο πόνος τούτος είναι γλυκός, γιατί τα δάκρυα και η λύπη της αγάπης είναι ανώτερα από κάθε γέλιο και κάθε χαρά.
          Τήν ειρήνη και την ανάπαυση, που αισθάνονται όσοι κλαίνε για τ’ αγαπημένα τους πρόσωπα, δεν την αισθάνονται όσοι γελούν.
          Ίσως θα με ρωτήσετε: Δεν φέρνει ευχαρίστηση, έστω και άτοπη, οποιαδήποτε αγάπη; Όχι. Μόνο η γνήσια αγάπη φέρνει καθαρή και ανόθευτη χαρά. 
          Καί γνήσια αγάπη δεν είναι η κοσμική, η αγοραία, που αποτελεί μάλλον κακία και ελάττωμα, αλλά η χριστιανική, η πνευματική, εκείνη που μας ζητάει ο Παύλος, εκείνη που αποβλέπει στο συμφέρον του πλησίον. Αυτήν την αγάπη είχε ο απόστολος, που έλεγε: 
          «Ποιός ασθενεί και δεν ασθενώ κι εγώ; Ποιός υποκύπτει στον πειρασμό και δεν υποφέρω κι εγώ;» (Β΄ Κορ. 11, 29).
          Τίποτα δεν παροργίζει τόσο τον Θεό, όσο η αδιαφορία μας για τον πλησίον. Γι’ αυτό πρόσταξε να τιμωρηθεί αυστηρά ο δούλος που έδειξε σκληρότητα στους συνδούλους του. Γι’ αυτό είπε πως οι μαθητές Του πρέπει να έχουν γνώρισμά τους την αγάπη. Γιατί η αγάπη φυσιολογικά οδηγεί στο ενδιαφέρον για τον πλησίον.
          Καί πάλι θα με ρωτήσετε : Φροντίζοντας για τον πλησίον, δεν θα παραμελήσουμε την δική μας σωτηρία; Δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος; Απεναντίας, μάλιστα. Γιατί εκείνος που ενδιαφέρεται για τους άλλους, σε κανέναν δεν προξενεί λύπη. Όλους τους συμπαθεί και όλους τους βοηθάει, όσο μπορεί. Δεν αρπάζει τίποτε από κανένα. 
          Ούτε πλεονέκτης είναι, ούτε κλέφτης, ούτε ψεύτης. Κάθε κακό το αποφεύγει και το καλό πάντα επιδιώκει. Προσεύχεται για τους εχθρούς του. Ευεργετεί όσους τον αδικούν. Δεν βρίζει και δεν κακολογεί, ό,τι κι αν του κάνουν. Με όλα τούτα δεν συμβάλλουμε στη σωτηρία μας;
          Η αγάπη, λοιπόν, είναι ο δρόμος της σωτηρίας. Αυτόν τον δρόμο ας ακολουθήσουμε, για να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή.

          Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου από το βιβλίο: Θέματα Ζωής Α΄ Ιερά Μονή Παρακλήτου

          Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2013/04/blog-post_2336.html
          Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
          Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
          Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
        • Συνέχεια Άρθρου ▼
          Πώς να πείσω το παιδί να έρθει στην εκκλησία;
          Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
          Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
        • Συνέχεια Άρθρου ▼
          Αν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου...
          Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
          Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

          Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
        • Συνέχεια Άρθρου ▼
          Γιατί ο Θεός δημιούργησε αυτούς που γνώριζε ότι θα πέσουν σε μεγάλες αμαρτίες και θα παραμείνουν αμετανόητοι;‏
          Ο Θεός από αγαθότητα δημιουργεί εκ του μηδενός τα δημιουργήματά Του και είναι προγνώστης αυτών που θα συμβούν.
          Αν βέβαια δεν επρόκειτο να υπάρχουν, ούτε θα επρόκειτο να είναι κακοί και ούτε θα τους γνώριζε εκ των προτέρων. Διότι η γνώση αναφέρεται σ’ αυτά που υπάρχουν και η πρόγνωση αναφέρεται σ’ αυτά που οπωσδήποτε θα συμβούν, προηγείται δηλαδή η ύπαρξη και μετά ακολουθεί η καλή ή κακή ύπαρξη.
          Αν όμως – παρ’ όλο που επρόκειτο να δημιουργηθούν χάρη στην αγαθότητα του Θεού – τους εμπόδιζε να δημιουργηθούν, το ότι επρόκειτο να γίνουν κακοί εξ αιτίας της δικής τους προαίρεσης, τότε το κακό θα νικούσε την αγαθότητά του Θεού. [Δηλαδή η αγαθότητα του Θεού που τον ωθεί στην δημιουργία του ανθρώπου, δεν μπορεί να υποκύψει στο κακό και να μην τον δημιουργήσει.]
          Ο Θεός λοιπόν τα δημιουργεί αγαθά όλα όσα δημιουργεί, γίνεται δε ο καθένας καλός ή κακός εξ αιτίας της δικής του προαίρεσης.
          Λοιπόν αν και είπε ο Κύριος: "Συνέφερε τω ανθρώπω εκείνω, ει ουκ εγεννήθη" (Ματθαίος 26:24) το έλεγε όχι επικρίνοντας την δημιουργία του, αλλά την κακία που προστέθηκε στο δημιούργημά Του εξ αιτίας της δικής του προαίρεσης και απερισκεψίας.
          Διότι η απερισκεψία της γνώμης του αχρήστευσε την ευεργεσία του Δημιουργού, όπως ακριβώς αν κάποιος, αφού δεχτεί πλούτο και εξουσία από έναν βασιλιά, θα καταδυναστεύσει τον ευεργέτη του, αυτόν ο βασιλιάς, αφού τον υποτάξει όπως του αξίζει, θα τον τιμωρήσει, αν τον δει να παραμένει μέχρι τέλους στην εξουσία του τυράννου.
          Πηγή: Απόδοση βασισμένη στο: Ιω. Δαμασκηνού, ¨Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως¨ Ε.Π.Ε., Τόμος 19ος, σελ. 530 – 533 (xfd.gr)
          Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
          Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!

          Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!